Увы, мой стих - Микаэл Леонович Таривердиев

Увы, мой стих не блещет новизной,

Разнообразьем перемен нежданных.

Не поискать ли мне тропы иной,

Приемов новых, сочетаний странных?

Я повторяю прежнее опять,

В одежде старой появляюсь снова.

И кажется, по имени назвать

Меня в стихах любое может слово.

Все это оттого, что вновь и вновь

Решаю я одну свою задачу:

Я о тебе пишу, моя любовь,

И то же сердце, те же силы трачу.

Все то же солнце ходит надо мной,

Но и оно не блещет новизной!

Перевод С. Маршака

Helaas, mijn vers schittert niet met nieuwigheid,

Een verscheidenheid aan onverwachte veranderingen.

Moet ik een andere weg zoeken,

Nieuwe trucs, vreemde combinaties?

Ik herhaal hetzelfde nog een keer

In oude kleren verschijn ik weer.

En het lijkt bij naam te roepen

Elk woord kan mij in poëzie.

Dit alles komt omdat steeds weer

Ik los een van mijn problemen op:

Ik schrijf over jou, mijn liefste,

En ik besteed hetzelfde hart, dezelfde kracht.

Allemaal dezelfde zon die over me heen gaat,

Maar het blinkt ook niet uit met nieuwigheid!

Vertaling door S. Marshak