С любимыми не расставайтесь - Микаэл Леонович Таривердиев, Андрей Мягков

— Как больно, милая, как странно,

Сроднясь в земле, сплетясь ветвями, —

Как больно, милая, как странно

Раздваиваться под пилой.

Не зарастет на сердце рана,

Прольется чистыми слезами,

Не зарастет на сердце рана —

Прольется пламенной смолой.

— Пока жива, с тобой я буду —

Душа и кровь нераздвоимы, —

Пока жива, с тобой я буду —

Любовь и смерть всегда вдвоем.

Ты понесешь с собой повсюду —

Ты понесешь с собой, любимый, —

Ты понесешь с собой повсюду

Родную землю, милый дом.

— Но если мне укрыться нечем

От жалости неисцелимой,

Но если мне укрыться нечем

От холода и темноты?

— За расставаньем будет встреча,

Не забывай меня, любимый,

За расставаньем будет встреча,

Вернемся оба — я и ты.

— Но если я безвестно кану —

Короткий свет луча дневного, —

Но если я безвестно кану

За звездный пояс, в млечный дым?

— Я за тебя молиться стану,

Чтоб не забыл пути земного,

Я за тебя молиться стану,

Чтоб ты вернулся невредим.

Трясясь в прокуренном вагоне,

Он стал бездомным и смиренным,

Трясясь в прокуренном вагоне,

Он полуплакал, полуспал,

Когда состав на скользком склоне

Вдруг изогнулся страшным креном,

Когда состав на скользком склоне

От рельс колеса оторвал.

Нечеловеческая сила,

В одной давильне всех калеча,

Нечеловеческая сила

Земное сбросила с земли.

И никого не защитила

Вдали обещанная встреча,

И никого не защитила

Рука, зовущая вдали.

С любимыми не расставайтесь!

С любимыми не расставайтесь!

С любимыми не расставайтесь!

Всей кровью прорастайте в них, —

И каждый раз навек прощайтесь!

И каждый раз навек прощайтесь!

И каждый раз навек прощайтесь!

Когда уходите на миг!

- Hoe pijnlijk, lief, hoe vreemd,

Verwant zijn in de aarde, verweven met takken, -

Wat pijnlijk, schat, hoe vreemd

Onder de zaag in tweeën gedeeld.

De wond op het hart zal niet groeien,

Vergoten schone tranen

De wond op het hart zal niet groeien -

Gemorst met vurige hars.

- Zolang ik leef, zal ik bij je zijn -

Ziel en bloed zijn onafscheidelijk, -

Zolang ik leef, zal ik bij je zijn -

Liefde en dood zijn altijd samen.

Je zult overal met je meedragen -

Je zult met je meedragen, geliefde, -

Je zult overal met je meedragen

Vaderland, lief huis.

- Maar als ik niets te verbergen heb

Uit ongeneeslijk medelijden,

Maar als ik niets te verbergen heb

Van kou en duisternis?

- Na het afscheid is er een bijeenkomst,

Vergeet mij niet, mijn liefste

Na het afscheid is er een bijeenkomst,

We zullen allebei terugkeren - ik en jij.

- Maar als ik spoorloos verdwijn -

Korte lichtstraal daglicht, -

Maar als ik spoorloos verdwijn

Voorbij de sterrengordel, in de melkachtige rook?

- Ik zal voor je bidden,

Om het pad van de aarde niet te vergeten,

ik zal voor je bidden

Moge je ongedeerd terugkeren.

Schudden in een rokerige koets,

Hij werd dakloos en nederig,

Schudden in een rokerige koets,

Hij huilde half, half sliep,

Als de trein op een gladde helling staat

Plotseling gebogen in een verschrikkelijke rol,

Als de trein op een gladde helling staat

Scheurde de wielen van de rail.

onmenselijke kracht,

In één wijnpers, iedereen verlammend,

supermenselijke krachten

Ze gooide aardse dingen van de grond.

En beschermde niemand

De beloofde ontmoeting is ver weg

En beschermde niemand

Een hand die roept van ver.

Neem geen afscheid van uw dierbaren!

Neem geen afscheid van uw dierbaren!

Neem geen afscheid van uw dierbaren!

Groei erin met al je bloed, -

En zeg elke keer voor altijd vaarwel!

En zeg elke keer voor altijd vaarwel!

En zeg elke keer voor altijd vaarwel!

Als je even weggaat!