Версаль - Мэйти

Двор забывает этикет мой.

Воду проливает на букет фрау.

У подола дамы многодетной

Слуги вытирали об пол мой флаг.

Ты посмотри на их смелость и слепость,

Я накажу их нелепость!

Торопливо зарывали сундуки - дураки,

Вам игриво улыбается крепость моя!

Не надейся на удачу, напрасно -

Обмануть престол тебе неподвластно!

Все наружности не спрятала маска,

Ты разгадан и поник.

Добро пожаловать в Версаль!

Контролируй каждый свой жест.

Не выдавай никаких эмоций.

Играй на слабостях злодеев.

Льсти им, очаровывай, уступай в мелочах.

Выгляди слабым, когда ты силён;

И сильным, когда ты слаб.

Все, кого ты обижал многократно -

За манжетами кинжал аккуратно!

На пижаме появляются пятна,

И куранты били так непонятно.

Так непонятно оборвана нить.

Снова ворону гнить в сером

Ветре над морем беспечным.

Острым клювом нести на бумаге

То горе, простывшее вечным.

Там, виноградная лоза пробивалась.

Там фаворитка за глаза улыбалась.

Лети!

Лети!

Лети мой конь, волкам на радость!

Свети, свети, свети огонь, сжигая слабость!

De rechtbank vergeet mijn etiquette.

Ze morst water op het boeket van de vrouw.

Aan de zoom van een dame met veel kinderen

De bedienden veegden mijn vlag aan de vloer.

Je kijkt naar hun moed en blindheid,

Ik zal hun absurditeit straffen!

Haastig begraven kisten - dwazen,

Mijn fort lacht je speels toe!

Vertrouw niet tevergeefs op geluk -

Je kunt de troon niet misleiden!

Alle schijn werd niet verborgen door het masker,

Je bent ontrafeld en verwelkt.

Welkom in Versailles!

Beheers elk gebaar.

Toon geen emotie.

Speel op de zwakke punten van de schurken.

Vlei ze, charmeer ze, geef toe in kleine dingen.

Zie er zwak uit als je sterk bent

En sterk als je zwak bent.

Al degenen die je herhaaldelijk hebt beledigd -

Voorzichtig achter de manchetten van de dolk!

Er zitten vlekken op mijn pyjama

En de klokken slaan zo onbegrijpelijk.

Dus onbegrijpelijk draadje gebroken.

Weer rot de kraai in het grijs

De wind over de zorgeloze zee.

Met een scherpe snavel om op papier te dragen

Dat verdriet dat eeuwig is geworden.

Daar baande de wijnstok zijn weg.

Daar glimlachte de favoriet achter haar ogen.

Vlieg!

Vlieg!

Vlieg mijn paard, tot vreugde van de wolven!

Schijn, glans, glans vuur, brandende zwakte!