На моем холсте - Мэйти

Я снова видел её руки на моих холстах

Пагубные руки на моих холстах

Сумбурный мир этих пальцев

Снова бьет акварель легкомысленным танцем

И всей палитры цвета не обнять

Ей будет мало всего света, чтобы вновь нарисовать

Меня покорным, но я судьбе наперекор не стал попкорном

Рассыпанным на пол

Я буду пить из луж, если кончится вода

Это маленькие реки и большие города

Моей утраченной свободы, пора понять, на что нам дали небосводы

Если это не прикол

Как я искал, где бульвары горят

Где огонь фонарям раздает указания

Старый карниз укрывает меня

Под огрызками дня и настырно молчит в наказание

Укрыты лесополосой

Мои седые персонажи

На раны высыпает соль,

Но я вернусь сюда однажды

Ну, а пока, я бегу, бросая гнезда

Бегу, врастая стопами по выдуманным звездам

Рисую в небе стропами синими белого лебедя

В обморок облако падало

Тополи сучьи прятали сучья свои в снегу

Я бы не упал, я… Это не мой ранг!

Перевалами на кости падает банк

Еду барабанами на бал, как бард

Буду умирать — повяжите бант

Как я искал, где бульвары горят

Где огонь фонарям раздает указания

Старый карниз укрывает меня

Под огрызками дня и настырно молчит в наказание

Укрыты лесополосой

Мои седые персонажи

На раны высыпает соль,

Но я вернусь сюда однажды

Когда заплачет дерево по детям, —

Я роняю свои слезы на плоды,

Но старый ветер снова не заметит

Как запели берега его потерянной воды

Со мной!

Выгоняют беса, хороводит лес, пьют сок берез

На стук топоров и колес я веду волков, и пёс передумает лаять

Я бы не упал, я… Это не мой ранг!

Перевалами на кости падает банк

Еду барабанами на бал, как бард

Буду умирать — повяжите бант

Как я искал, где бульвары горят

Где огонь фонарям раздает указания

Старый карниз укрывает меня

Под огрызками дня и настырно молчит в наказание

Ik zag haar handen weer op mijn doeken

Boze handen op mijn doeken

De chaotische wereld van deze vingers

Wederom verslaat de aquarel met een frivole dans

En het hele kleurenpalet kan niet worden omarmd

De hele wereld zal niet genoeg zijn voor haar om weer te tekenen

Ik ben onderdanig, maar in weerwil van het lot ben ik geen popcorn geworden

Verspreid over de vloer

Ik zal uit plassen drinken als het water op is

Dit zijn kleine rivieren en grote steden

Mijn verloren vrijheid, het is tijd om te begrijpen wat de firmamenten ons gaven

Als het geen grap is

Hoe ik zocht waar de boulevards branden

Waar het vuur instructies geeft aan de lantaarns

De oude kroonlijst beschermt mij

Onder de stompen van de dag en koppig stil als straf

Bedekt door een bosgordel

Mijn grijze karakters

Zout wordt op de wonden gegoten,

Maar ik zal hier op een dag terugkeren?

Ondertussen ben ik aan het rennen, nestjes aan het gooien

Ik ren, groei met mijn voeten op fictieve sterren

Ik teken blauwe lijnen van een witte zwaan in de lucht

De wolk viel in zwijm

Populiertakken verstopten hun takken in de sneeuw

Ik zou niet vallen, ik... Dat is niet mijn rang!

De bank valt op de botten

Ik ga naar het bal met drums als een bard

Ik zal sterven - maak een strik

Hoe ik zocht waar de boulevards branden

Waar het vuur instructies geeft aan de lantaarns

De oude kroonlijst beschermt mij

Onder de stompen van de dag en koppig stil als straf

Bedekt door een bosgordel

Mijn grijze karakters

Zout wordt op de wonden gegoten,

Maar ik zal hier op een dag terugkeren?

Als de boom om kinderen huilt, -

Ik laat mijn tranen vallen op de vruchten,

Maar de oude wind zal het niet meer merken

Hoe de oevers van zijn verloren water zongen

Met mij!

Ze verdrijven de demon, dansen door het bos, drinken berkensap

Ik leid de wolven naar het geluid van bijlen en wielen, en de hond bedenkt zich over blaffen

Ik zou niet vallen, ik... Dat is niet mijn rang!

De bank valt op de botten

Ik ga naar het bal met drums als een bard

Ik zal sterven - maak een strik

Hoe ik zocht waar de boulevards branden

Waar het vuur instructies geeft aan de lantaarns

De oude kroonlijst beschermt mij

Onder de stompen van de dag en koppig stil als straf