Сын - Мэйти

Во мне проснулся отец,

Моё тело в нём, он как белый лёд,

Он всегда со мной поёт,

Он внутри, как дерево.

Настанет утро,

И он, будто тёплый мёд,

На руки возьмёт

Тело новое — целое дерево.

Жёлтый цвет лимона освещал мой коридор.

В нём пластика и грация камней.

Так мы звали комнату, в которой так светло…

Я долго рос и жил в ней.

Я иду по чужим мне дорогам.

В них так чисто и ровно,

В них так пусто и больно.

Только не зови меня обратно,

Моя мама, я устал расти…

Просто обними и просто помни, мама,

Ты в моей кости.

Ты в моих глазах

Стоп-сигнал и тормоза.

Я тобой дисциплинирован,

Но я больше не хочу быть сыном,

Я хочу быть отцом.

Во мне проснулся отец,

Моё тело в нём, он как белый лёд,

Он всегда со мной поёт,

Он внутри, как дерево.

Настанет утро,

И он, будто тёплый мёд,

На руки возьмёт

Тело новое — целое дерево.

Корни растворяются в земле,

Небо раскрывается в ладонях.

Мы с тобой не виделись, но мне

Кажется, что я тебя запомнил.

Из снов, из мечт,

Из погребов души моей кочующей,

Без слов, беспечно на берегу

Реки танцующий…

Маленький человек… Новый…

Маленький человек… Новый…

Маленький человек… Новый…

Маленький человек… Новый…

Маленький человек.

Mijn vader werd wakker in mij

Mijn lichaam zit erin, het is als wit ijs,

Hij zingt altijd met mij

Hij is binnen als een boom.

De ochtend zal komen

En hij, als warme honing,

Zal het overnemen

Het lichaam is nieuw - een hele boom.

Citroengeel verlichtte mijn gang.

Het heeft plasticiteit en gratie van stenen.

Dus we noemden de kamer waarin het zo licht is ...

Ik ben er opgegroeid en heb er lang gewoond.

Ik loop op paden die mij vreemd zijn.

Ze zijn zo schoon en gelijkmatig,

Ze zijn zo leeg en pijnlijk.

Bel me gewoon niet terug

Mijn moeder, ik ben het opgroeien beu...

Gewoon knuffelen en onthouden, mama,

Je zit in mijn botten.

Je bent in mijn ogen

Stopsignaal en remmen.

Ik word gedisciplineerd door jou

Maar ik wil geen zoon meer zijn

Ik wil vader worden.

Mijn vader werd wakker in mij

Mijn lichaam zit erin, het is als wit ijs,

Hij zingt altijd met mij

Hij is binnen als een boom.

De ochtend zal komen

En hij, als warme honing,

Zal het overnemen

Het lichaam is nieuw - een hele boom.

Wortels lossen op in de grond

De hemel opent in de handpalmen.

We hebben elkaar niet gezien, maar ik

Het lijkt erop dat ik me je herinner.

Van dromen, van dromen,

Uit de kelders van mijn nomadische ziel,

Zonder woorden, achteloos aan de kust

Rivieren dansen…

Kleine man... Nieuw...

Kleine man... Nieuw...

Kleine man... Nieuw...

Kleine man... Nieuw...

Kleine man.