Реверанс - Мэйти

Ну как ты там, фея на покрывале добра?

Непокорная белая птица на поворотах аванса…

Бледные руки азарта помогут тебе, где бы ты ни была,

А пока — прими мои реверансы

Отпускаю тебя.

Улетай туда

Где люди умеют молчать, любя

Наверное, в этом и есть твой путь

Плыви и не думай тонуть

Это не просто, отпускать человека, с которым ты рос:

Разного роста, но я верно делил одеяло волос…

Постель, по которой гуляет рука не моя,

А разных собак и зверей

Потравил бы на полную всех, в зале не мытых кресел,

Но серым гиенам руки не подав, я не написал бы песен

Добиваю камнем флаги души, допиваю капли фляги, туши мой свет

Я спою тебе в путь напоследок

Только не бейся об лед своим голосом, прыгая через костры;

Мой самолет заплетет твои волосы лучше твоей сестры!

Признак ума — это сила руки, доброта и прямая осанка

Так не потеряй теорему ключиц, моя дорогая русалка

Ряд не сопоставлений, как знак особенных вкусов

Это больше, чем вектор голых амбиций и пьяные споры на тусах

Это угол обзора на мир без пульта, без фильтра и камер

Это угол обзора на мир, из которого я отпускаю стихами

Отпускаю тебя.

Улетай туда

Где люди умеют молчать, любя

Наверное, в этом и есть твой путь

Плыви и не думай тонуть

Отпускаю тебя.

Улетай туда

Где люди умеют молчать, любя

Наверное, в этом и есть твой путь

Плыви и не думай тонуть

Nou, hoe gaat het met je, fee op een deken van goedheid?

Een recalcitrante witte vogel in de opmars...

De bleke handen van passie zullen je helpen waar je ook bent,

Accepteer in de tussentijd mijn buiging

Ik laat je gaan.

vlieg daar weg

Waar mensen weten hoe ze moeten zwijgen, liefhebben

Misschien is dit jouw pad

Zwem en denk niet aan verdrinking

Het is niet gemakkelijk om de persoon met wie je bent opgegroeid los te laten:

Verschillende hoogtes, maar ik heb de deken van haar correct verdeeld ...

Een bed waarop een hand loopt die niet van mij is,

En verschillende honden en dieren

Ik zou iedereen hebben vergiftigd, in de hal van ongewassen stoelen,

Maar zonder de grijze hyena's de hand te schudden, zou ik geen liedjes schrijven

Ik maak de vlaggen van de ziel af met een steen, ik maak de druppels van de fles af, doof mijn licht

Ik zal je eindelijk onderweg zingen

Raak het ijs niet met je stem terwijl je over de vuren springt;

Mijn vliegtuig zal je haar beter vlechten dan je zus!

Het teken van de geest is de kracht van de hand, vriendelijkheid en rechte houding

Dus verlies de sleutelbeenstelling niet, mijn lieve zeemeermin

Een reeks niet-juxtaposities als teken van speciale smaken

Dit is meer dan een vector van naakte ambities en dronken ruzies op feestjes

Dit is de kijkhoek van de wereld zonder afstandsbediening, zonder filter en camera's

Dit is een kijkhoek op de wereld van waaruit ik in vers loslaat

Ik laat je gaan.

vlieg daar weg

Waar mensen weten hoe ze moeten zwijgen, liefhebben

Misschien is dit jouw pad

Zwem en denk niet aan verdrinking

Ik laat je gaan.

vlieg daar weg

Waar mensen weten hoe ze moeten zwijgen, liefhebben

Misschien is dit jouw pad

Zwem en denk niet aan verdrinking