Реквием - Мэйти

Сегодня я наступил ногами на ткань старухи

Не повернул лица, но увидел косые руки

И, почуяв как она провожает меня во след

Дошел до поворота и упал на снег:

Она трясла меня за воротник, как ветку вишни

Сыпала соль на губы, называя лишней мою прыть

Грозила не доплыть до берега аншлагов, —

Река опасна, как дуэль на шпагах!

И если встретились бы мы глазами в старом пабе

То я не раз бы натоптал подол сутулой бабе,

Но там, где ветры севера льдами вальцуют камни, —

Она пинает ботинком бока мне

Всё ревёт и колдует, чтобы не верили барду;

Ложатся шторы на двери ломбарда

И руки вертят моё тело у ног тополей, —

Это спектакль, у которого нету ролей!

Реквием она поет по мне не чисто

Два белых лебедя плывут к ладони трубочиста

Как на нож, и времени неведомы пары

Танец которых был так дьявольски хорош!

Она целует меня…

Она целует меня…

Она целует меня…

Она целует меня!

Спасай…

Спасай!

Записки юного врача нашли в шкафу на утро

Морфин ломает пациентов, но ломает мудро…

Вся жизнь — больница, но в клинике высокой марки

Врачи сказали, что тем вечером я не был в парке

Тогда кого пинала эта тьма пологая?

Кому я гневал и молил на высоте плечей?

Кого пытался опознать у лавки монологами

Да не увидел глаз и не узнал речей, скажи?!

И всё пытаюсь объяснить, как будто иностранец:

«Я не в себе… Но я запомнил этот белый танец!»

Да не поверили бы слухам старожилы цирка,

Но поцелуй старухи мне оставил запах цинка…

Не той дорогой повернул домой

Она искала чей-то след и набрела на мой;

Не всякому дано пройти на глубине по дну,

Но две дороги осветило фонарём в одну

Это история с плохим концом, —

Я выдающийся прохожий, но плохой танцор

И если книги не соврали, то, листая дальше

Я понимаю, что тем вечером я видел банши

Луна двурогая молчит, не верит…

Мужчина скурит сигарету и починит двери

Мне вяжут руки на халате, я лежу в палате

И говорю тебе: «Спасай…»

Спасай…

Спасай!

Vandaag stapte ik op de doek van een oude vrouw

Keek zijn gezicht niet af, maar zag schuine handen

En voelen hoe ze me vergezelt

Ik bereikte de bocht en viel in de sneeuw:

Ze schudde mijn kraag als een kersentak

Ze strooide zout op haar lippen en noemde mijn behendigheid overbodig

Ze dreigde niet naar het volle huis te zwemmen, -

De rivier is net zo gevaarlijk als een zwaardduel!

En als we elkaar ontmoetten in een oude pub

Dan zou ik meer dan eens de zoom van een gebogen vrouw hebben vertrapt,

Maar waar de wind van het noorden stenen met ijs laat rollen, -

Ze schopt mijn zij met haar laars

Alles brult en tovert zodat ze de bard niet geloven;

Gordijnen vallen op de deuren van het pandjeshuis

En handen kronkelen mijn lichaam aan de voeten van de populieren,

Dit is een voorstelling zonder rollen!

Requiem ze zingt voor mij niet netjes

Twee witte zwanen zwemmen naar de palm van een schoorsteenveger

Als een mes, en koppels zijn onbekend voor tijd

Wiens dans zo duivels goed was!

Ze kust me...

Ze kust me...

Ze kust me...

Ze kust me!

Opslaan...

Opslaan!

Aantekeningen van een jonge dokter die 's ochtends in de kast zijn gevonden

Morfine maakt patiënten kapot, maar breekt verstandig...

Het hele leven is een ziekenhuis, maar dan in een high-end kliniek

De dokters zeiden dat ik die avond niet in het park was

Wie werd er dan geschopt door deze zachte duisternis?

Tot wie werd ik boos en bad ik op schouderhoogte?

Wie probeerde zich te identificeren bij de winkelmonologen

Ja, het oog zag het niet en herkende de toespraken niet, vertel eens?!

En ik probeer alles uit te leggen, alsof ik een buitenlander ben:

"Ik ben mezelf niet... Maar ik herinner me deze witte dans!"

Ja, de oldtimers van het circus zouden de geruchten niet geloven,

Maar de kus van de oude vrouw liet me achter met de geur van zink...

De verkeerde weg naar huis gedraaid

Ze was op zoek naar iemands spoor en kwam het mijne tegen;

Niet iedereen krijgt de kans om diep langs de bodem te gaan,

Maar twee wegen werden verlicht door een lantaarn in één

Dit is een verhaal met een slecht einde,

Ik ben een uitstekende voorbijganger, maar een slechte danser

En als de boeken niet logen, dan verder bladerend

Ik begrijp dat ik die avond een banshee heb gezien

De tweehoornige maan is stil, gelooft niet ...

Een man rookt een sigaret en repareert de deuren

Mijn handen zijn vastgebonden aan een badjas, ik lig op de afdeling

En ik zeg je: "Opslaan ..."

Opslaan...

Opslaan!