Письмо - Мэйти

Ресторан.

Арбат.

Усталость.

Дождь.

Я иду повесив шею набок.

Ты меня не любишь и не ждёшь,

В этом твой неоспоримый навык.

Говорят, ты изменила цвет,

говорят, ты стала некрасивой.

Верно это всё от сигарет,

дым меняет нас невыносимо.

Я тебя не видел много лет,

Я тебя запомнил в лучшем виде

И едва ли верю в этот бред,

тех людей, что на тебя в обиде.

Но и вряд ли стану убеждать,

Что тебя не миновали беды.

Ты всегда любила побеждать,

Только где они твои победы?

Что же до меня, то я опал.

Каждый сон, как праведные муки.

Я похоронил и откопал всё,

Чего касались мои руки.

Я давно не провожал закат,

Помню его внешность по открыткам.

В переходе плачет музыкант,

Разбивая мятый воздух скрипкой.

Дует так, что вряд ли повезёт

Без простуд добраться до салюта.

Этот ветер что-то принесёт,

Я уверен в этом абсолютно.

Мне бы небо в цвете голубом,

А не то не ровен час повязну.

Я похож на глупого умом,

В глубине меня рокочут язвы.

Собираю тела волдыри,

Брею мысли в голове мятежной.

Никого не слушай и кури.

Для меня ты остаёшься прежней.

Понравился текст песни?

Напиши в комментарии!

Новые песни и их тексты

Restaurant.

Arbat.

Vermoeidheid.

Regen.

Ik loop met mijn nek opzij hangend.

Je houdt niet van me en verwacht me niet

Dit is je onbetwistbare vaardigheid.

Ze zeggen dat je van kleur bent veranderd

ze zeggen dat je lelijk bent geworden.

Het is waar dat het allemaal van sigaretten komt,

rook verandert ons ondraaglijk.

Ik heb je al jaren niet meer gezien

Ik herinner me je op de best mogelijke manier

En ik geloof nauwelijks in deze onzin,

die mensen die door jou beledigd zijn.

Maar ik ben onwaarschijnlijk om te overtuigen

Dat de problemen niet aan je voorbij zijn gegaan.

Je vond het altijd leuk om te winnen

Maar waar zijn je overwinningen?

Wat mij betreft, ik ben gevallen.

Elke droom is als een rechtvaardige kwelling.

Ik heb alles begraven en opgegraven,

Wat hebben mijn handen aangeraakt?

Ik heb de zonsondergang al lang niet meer gezien,

Ik herinner me zijn uiterlijk van ansichtkaarten.

Een muzikant huilt in de gang,

De verfrommelde lucht breken met een viool.

Het waait zo dat het onwaarschijnlijk is dat je geluk hebt

Ga naar de begroeting zonder verkoudheid.

Deze wind zal iets brengen

Hier ben ik absoluut zeker van.

Ik zou willen dat de lucht blauw was,

Anders is het niet eens het uur dat ik zal binden.

Ik zie eruit als een domme geest

In de diepten van mij rommelen zweren.

Het verzamelen van lichamen blaren

Ik scheer gedachten in mijn opstandige hoofd.

Luister naar niemand en rook.

Voor mij blijf je dezelfde.

Vond je de teksten leuk?

Schrijf in de reacties!

Nieuwe nummers en hun teksten