Петербург - Мэйти

Как окурок в банке горошка советских времён

Как облезлая кошка, впитавшая сотни имён

Как осколок ступени в парадной, где были вдвоём

Где ты был влюблён

Как буфеты пролуков, в которых ты дёшево ел

Как карманы на куртке, в которых ты грелся и грел

Как ты слеп или зрел

Как жетоны в метро помнят линии наших ладонь

Как в холодных руках у подростка прочитанный том

Как семь месяцев в год ты упрямо плывёшь под зонтом

В свой прокуренный дом

Так желудок кричит по распятым тобою мечтам

Так стучит тебе в пятки дорожный тугой чемодан

Так смеётся вокзал и холодные люди вокруг

Так во мне не случился холодный и злой Петербург

Als een sigarettenpeuk in een blikje erwten uit het Sovjettijdperk

Als een schurftige kat die honderden namen heeft geabsorbeerd

Als een fragment van een trede in de voordeur, waar er twee waren

Waar was je verliefd?

Zoals buffetten van proluki, waarin je goedkoop at

Zoals zakken op een jas waarin je opgewarmd en opgewarmd hebt

Hoe blind of volwassen ben jij?

Hoe tokens in de metro de lijnen van onze handpalmen onthouden

Als een voorgelezen boekdeel in de koude handen van een tiener

Zo'n zeven maanden per jaar zwem je koppig onder een paraplu

Naar je rokerige huis

Dus de maag schreeuwt om de dromen die je hebt gekruisigd

Dus een strakke reiskoffer klopt op je hielen

Dus lacht het station en koude mensen rond

Zo koud en boos Petersburg gebeurde niet in mij