Damy Czadu - Maryla Rodowicz

Znowu cię budzik gna, jak bat

I wykipiało mleko

A Karaiby — niech to szlag!

Jednako wciąż daleko

Do tego klepią w tej Ti-Vi

Że w Rio — ach, tam żyją!

Że robią dym, aż piekło drży

I co noc — pierwsza miłość!

A tutaj tylko mróz i śnieg

Lecz wrze sarmacka krew

I już po chwili gnasz, jak zbieg —

W dwudziesty pierwszy wiek!

Bo już Karnawał!

A co tam jakieś Rio!

Damy takiego czadu, że

Że w piekle się nie śniło!

Bo już Karnawał!

Zróbmy z parkietu przecier!

Zatańczmy Panu, bo nam dał

Świeżutkie Tysiąclecie!

Więc dziękuj niebu za ten fart

I tańcz, choć kipi mleko

A Karaiby — niech to szlag

I tak nam nie uciekną

I niech się w zdrowiu darzy nam

I dusza z duszą brata

Aż pan Popiołek w bramie z chmur

Szepnie — no, koniec świata

Bo już Karnawał!

Zróbmy z parkietu przecier!

Zatańczmy Panu, bo nam dał

Świeżutkie Tysiąclecie!

Je wekker gaat weer als een speer

En de melk kookte over

En het Caribisch gebied - verdomme!

Toch nog ver weg

Plus ze klap in deze Ti-Vi

Dat in Rio - ah, daar wonen ze!

Dat ze rook maken tot de hel beeft

En elke nacht - eerste liefde!

En hier alleen maar vorst en sneeuw

Maar Sarmatiaans bloed kookt

En na een tijdje ren je weg als een voortvluchtige...

De eenentwintigste eeuw in!

Omdat het carnaval is!

Hoe zit het met Rio!

Dat gaan we rocken

Dat er geen droom was in de hel!

Omdat het carnaval is!

Laten we een puree maken van het parket!

Laten we dansen voor de Heer omdat hij ons heeft gegeven

Vers millennium!

Dus dank de hemel voor het geluk

En dans, al borrelt er melk over

En het Caribisch gebied - verdomme

Ze zullen ons toch niet ontsnappen

En laat hem gezond zijn

En een ziel met de ziel van een broer

Tot meneer Popiołek bij de poort gemaakt van wolken

Hij fluistert - nou ja, het einde van de wereld

Omdat het carnaval is!

Laten we een puree maken van het parket!

Laten we dansen voor de Heer omdat hij ons heeft gegeven

Vers millennium!