Music of the Moon - Martha Tilston

You throw down the blanket, say, «let's sit here for a while, I’ll find a way

to open this wine,»

The fishermen are silhouetted by the almond moon, the pendulum above,

the absence of time,

And the ink black sea gurgled around you and me, I remember it because we were

lagooned,

Then you hand me the guitar and I say, «look I’ve really nothing to play,»

The greyhound clouds race across the sky and you say, «just play the music of

the moon, the music of the moon…»

I wondered where you came from as I rose in your arms from deep deep sleep

today,

if love is measured by the kissing of your eyelids then I should kiss them

every day, and I mean EVERY day.

And the ink black sea closed in around you and me,

And the ink black sea closed in around you and me,

And the ink black sea closed in around you and me, I remember it,

Because we were lagooned

So hand me the guitar, I say, «there's something that I must play,»

The greyhound clouds race across the sky and we spend hours and hours and hours

just playing the music of the moon, the music of the moon…

You throw down the blanket, say, «let's sit here for a while, I’ll find a way

to open this wine,»

The fishermen are silhouetted by the almond moon, the pendulum above,

the absence of time…

Je gooit de deken neer en zegt: "laten we hier even zitten, ik zal een manier vinden"

om deze wijn te openen,»

De vissers worden gesilhouetteerd door de amandelmaan, de slinger erboven,

de afwezigheid van tijd,

En de inktzwarte zee borrelde om jou en mij, ik herinner het me omdat we...

lagune,

Dan geef je me de gitaar en ik zeg: "kijk, ik heb echt niets om op te spelen,"

De windhondenwolken razen door de lucht en je zegt: "speel gewoon de muziek van"

de maan, de muziek van de maan...»

Ik vroeg me af waar je vandaan kwam toen ik in je armen opstond uit een diepe diepe slaap

vandaag,

als liefde wordt gemeten door het kussen van je oogleden, dan zou ik ze moeten kussen

elke dag, en ik bedoel ELKE dag.

En de inktzwarte zee sloot zich om jou en mij,

En de inktzwarte zee sloot zich om jou en mij,

En de inktzwarte zee sloot zich om jou en mij, ik herinner het me,

Omdat we laguned

Dus geef me de gitaar, zeg ik, "er is iets dat ik moet spelen",

De windhondenwolken razen door de lucht en we brengen uren en uren en uren door

gewoon de muziek van de maan spelen, de muziek van de maan...

Je gooit de deken neer en zegt: "laten we hier even zitten, ik zal een manier vinden"

om deze wijn te openen,»

De vissers worden gesilhouetteerd door de amandelmaan, de slinger erboven,

de afwezigheid van tijd...