Mille jours - Marie-Mai

Mille pensés pour mille jours en ton abscense

Mille larmes pour mille années à t’attendre

Seul dans un monde immense, l’amour perd tout son sens

Et plus j’y pense, plus tes souvenirs me hante

Te souviens tu de moi, peut tu encore entendre ma voix

J’ai eu peur de trop t’aimer j’ai eu peur de devoir tout bruler

J’y pense encore le soir

Je saigne, je n’ai pus pansé les blessures causées par l’usure

J’y pense encore le soir

J’ai peur que tu m’oublies pour fuir vers une autre vie pour suivre ton chemin

J’ai tout éffacé, les mémoires, les jours, les années

On m’a souvent que par amour on finit par oublier

Je n’ai jamais compris pourquoi chaque nuit

J’espère encore me souvenir de ton corps et de nos soupirs

Penses-tu encore à moi à toutes ces nuits passées dans mes bras

Tout ce vent de douce caresses, l’ocean de toutes nos promesses

J’y pense encore le soir

Je saigne, je n’ai pus pensé les blessures causées par l’usure

J’y pense encore le soir

J’ai peur que tu m’oublies pour fuir vers une autre vie pour suivre ton chemin

Sans moi, sans moi

J’y pense encore le soir

Je saigne, je n’ai plus pensé les blessures causées par l’usure

Mille pensées pour mille jours en ton absence

Mille larmes pour mille années à t’attendre

Duizend gedachten voor duizend dagen in je afwezigheid

Duizend tranen voor duizend jaar wachten op jou

Alleen in een enorme wereld verliest liefde alle betekenis

En hoe meer ik erover nadenk, hoe meer je herinneringen me achtervolgen

Herinner je je me nog, kun je mijn stem nog horen?

Ik was bang om teveel van je te houden Ik was bang om alles plat te branden

Ik denk er 's nachts nog steeds aan

Ik bloed, ik kon de wonden door slijtage niet genezen

Ik denk er 's nachts nog steeds aan

Ik ben bang dat je me zult vergeten om naar een ander leven te vluchten om jouw pad te volgen

Ik heb alles gewist, de herinneringen, de dagen, de jaren

Er is me vaak verteld dat we uit liefde uiteindelijk vergeten

Ik heb nooit begrepen waarom elke nacht

Ik hoop nog steeds je lichaam en onze zuchten te herinneren

Denk je nog steeds aan mij al die nachten doorgebracht in mijn armen

Al deze wind van zoete strelingen, de oceaan van al onze beloften

Ik denk er 's nachts nog steeds aan

Ik bloed, ik kon niet denken aan de wonden veroorzaakt door slijtage

Ik denk er 's nachts nog steeds aan

Ik ben bang dat je me zult vergeten om naar een ander leven te vluchten om jouw pad te volgen

Zonder mij, zonder mij

Ik denk er 's nachts nog steeds aan

Ik bloed, ik dacht niet meer aan de wonden veroorzaakt door slijtage

Duizend gedachten voor duizend dagen in je afwezigheid

Duizend tranen voor duizend jaar wachten op jou