En hiver - Marie-Mai

Je t’avais dis d’attendre les beaux jours.

Avant que tu m’oublies dans le coin de la cour.

J’ai tant dansé avec tes tourments,

Que plus rien ne sera comme avant.

En hiver, les vents t’ont poussé loin de moi.

En hiver, j’ai perdu les traces de tes pas.

Pour te plaire, j’attendrai que passe l’hiver en toi.

Pour que l’on passe les saisons sans douleur,

Je ferai fondre la glace qui se fiche dans ton coeur.

Je veux sentir le feu dans tes mains

Et tes yeux qui nous montre le chemin.

J’attendrai que l’hiver fuie ton coeur,

J’attendrai que les glaces fondent en larmes.

Et si plus rien ne va, je livrerai combat á ces tempetes en toi.

J’attendrai que passe l’hiver en toi.

Ik zei je te wachten op zonnige dagen.

Voordat je me vergeet in de hoek van de tuin.

Ik danste zo veel met je kwellingen,

Dat niets meer zal zijn zoals voorheen.

In de winter blies de wind je van me weg.

In de winter ben ik je stappen uit het oog verloren.

Om u een plezier te doen, zal ik wachten tot de winter in u overgaat.

Zodat we de seizoenen zonder pijn doorkomen,

Ik zal het ijs smelten dat in je hart zit.

Ik wil het vuur in je handen voelen

En jouw ogen die ons de weg wijzen.

Ik zal wachten tot de winter je hart ontvlucht,

Ik wacht tot het ijs in tranen smelt.

En als er niets goed gaat, zal ik deze stormen in jou bestrijden.

Ik zal wachten tot de winter in je overgaat.