Twoja postać - Marek Grechuta, Anawa

Wśród drzew schylonych o północy

Wśród jasnych widuch złego mroku

Coś się przemienia w naszej mocy

Ktoś się porusza z naszym krokiem

Kiedy tak idziesz w szumnej szacie

A wiatr ją targa i rozwiewa

Nie bój się, ty nie idziesz sama

Chodzą wraz z tobą wszystkie drzewa

Ziemia jak echo minionych dni

Grające w borze

A nasze cienie wśród martwych dni

Wieszają zorze

Dziwnie się srebrzysz aniele mój

W tęczowym piórze

Nade mną góry wieżyce miast

Nade mną

Błękitne szerokie okna

I jasne smugi od lamp

I twoja postać, jasna postać

Taką cię znam

Taką cię znam

Miła moja już póżno

Chylą się żółte mlecze

W doliny napływa gór cień

Cichy odwieczerz

Już póżno, już póżno

Miła moja, trudno z miłośc się podnieść

A jeszcze ciężej od złych nowin

Gdy patrzą a nas ciemnym

No wiem

Chłodniej, chłodniej, boisz się

Nie ma się czego bać

Nie ma się czego bać

To tylko księżyc idzie

Srebrnych w chusty braci

I tylko cicha trawa

Trawa wśród kamieni

Wiesz, ludzie, ludzie są dziećmi dużymi

Błękitne szerokie okna

I jasne smugi od lamp

I twoja postać, jasna postać

Taką cię znam

Taką cię znam

Tussen de bomen gebogen om middernacht

Kwade duisternis kan worden gezien tussen de heldere

Er verandert iets in onze macht

Iemand beweegt met onze stap

Als je zo loopt in een wazige mantel

En de wind trekt eraan en blaast het weg

Wees niet bang, je gaat niet alleen

Alle bomen lopen met je mee

De aarde als een echo van vervlogen tijden

Spelen in de Borze

En onze schaduwen tussen de dode dagen

Ze hangen aurora's

Mijn engel is vreemd, jij bent zilver

In een regenboogpen

Boven mij zijn er bergen, stadstorens

Boven mij

Blauwe brede ramen

En heldere strepen van de lampen

En jouw karakter, helder karakter

Ik weet dat je dat leuk vindt

Ik weet dat je dat leuk vindt

Mijn liefste het is laat

Gele paardebloemen buigen naar beneden

Schaduw stroomt de valleien in

Rustige ouderdom

Het is laat, het is laat

Lieverd, het is moeilijk om met liefde op te staan

En nog moeilijker dan slecht nieuws

Als ze ons donker aankijken

Ik weet

Kouder, koeler, je bent bang

Er is niets om bang voor te zijn

Er is niets om bang voor te zijn

Het is gewoon de maan die gaat

Zilveren broers in sjaals

En alleen stil gras

Het gras tussen de stenen

Weet je mensen, mensen zijn grote kinderen

Blauwe brede ramen

En heldere strepen van de lampen

En jouw karakter, helder karakter

Ik weet dat je dat leuk vindt

Ik weet dat je dat leuk vindt