Sans toi - Marc Dupré

Jamais, je n’ai jamais voulu t’aimer

Tomber pour toi

Mais le destin a chaviré nos âmes

Au pied du temps, au bout du monde

Jamais, je n’ai jamais cru au hasard

Ni à la chance

Mais nos regards se sont trouvés un soir

Envers et contre tous nos sens

Sans toi, je n'étais rien que l’ombre de moi

Sans toi, je n’existais plus

Je n’existais plus, sans toi

Je sais, depuis que je t’ai retrouvée

Qu’il n’y a que ta voix

Qui me délivre de mes guerres de moi

Tu me ramènes à la lumière

Ha… ha…

Sans toi, je n'étais rien qu’une ombre sur terre

Sans toi, tous mes rêves étaient morts

Sans toi, mes pas ne foulaient que la poussière

Je n’existais plus, je n’attendais plus que toi

Sans toi, je n'étais rien qu’un fou sans tes lèvres

Sans toi, l’amour était mort

Sans toi, mes pas ne foulaient que la poussière

Je n’existais plus, je n’espérais plus sans toi

Nooit, ik heb nooit van je willen houden

voor je vallen

Maar het lot kapseisde onze zielen

Aan de voet van de tijd, aan het einde van de wereld

Nooit, ik geloofde nooit in toeval

noch tot geluk

Maar onze ogen ontmoetten elkaar op een avond

Tegen al onze zintuigen in

Zonder jou was ik slechts een schaduw van mij

Zonder jou bestond ik niet meer

Ik bestond niet meer, zonder jou

Ik weet het, sinds ik je heb gevonden

Dat er alleen jouw stem is

Wie verlost mij van mijn oorlogen van mij

Je brengt me terug naar het licht

Ha...ha...

Zonder jou was ik slechts een schaduw op de grond

Zonder jou waren al mijn dromen dood

Zonder jou betreden mijn stappen alleen het stof

Ik bestond niet meer, ik wachtte alleen op jou

Zonder jou was ik niets anders dan een dwaas zonder jouw lippen

Zonder jou was liefde dood

Zonder jou betreden mijn stappen alleen het stof

Ik bestond niet meer, ik hoopte niet meer zonder jou