Mille raisons - Marc Dupré

Allez!

Il suffit d’en parler.

Il n’est pas trop tard,

On s’aime encore.

Allez!

Laisse-moi t’embrasser,

Te serrer très fort,

Tout contre moi.

Je t’aime encore.

Les saisons se mêlent,

Comme nos idées.

Oublions nos guerres,

Revenons aux jours ensoleillés,

Donnons-nous l’hiver,

Pour nous retrouver,

Y’a sûrement derrière l’horizon,

Mille raisons de s’aimer encore.

Allez!

Je ne veux pas m’en aller,

M’endormir un soir,

Loin de ton corps.

Allez!

Il suffit d’en parler,

Sans toi tout est noir dans mon décor,

Je t’aime encore.

Les saisons se mêlent,

Comme nos idées.

Oublions nos guerres

Revenons aux jours ensoleillés,

Donnons-nous l’hiver,

Pour nous retrouver.

Y’a sûrement derrière l’horizon,

Mille raisons de s’aimer encore, encore, encore, encore

Mille raisons de s’aimer encore, encore, encore, encore

Mille raisons de s’aimer encore

Ga verder!

Praat er gewoon over.

Het is niet te laat,

We houden nog steeds van elkaar.

Ga verder!

Laat me je kussen,

Houd je stevig vast,

Allemaal tegen mij.

Ik hou nog steeds van jou.

De seizoenen vermengen zich,

Zoals onze ideeën.

Laten we onze oorlogen vergeten,

Laten we teruggaan naar de zonnige dagen,

Geef ons de winter,

Om ons te vinden,

Er is zeker achter de horizon,

Duizend redenen om toch van elkaar te houden.

Ga verder!

Ik wil niet weggaan,

Op een nacht in slaap vallen,

weg van je lichaam.

Ga verder!

Praat er maar over,

Zonder jou is alles zwart in mijn decor,

Ik hou nog steeds van jou.

De seizoenen vermengen zich,

Zoals onze ideeën.

Laten we onze oorlogen vergeten

Laten we teruggaan naar de zonnige dagen,

Geef ons de winter,

Om ons te vinden.

Er is zeker achter de horizon,

Duizend redenen om weer van elkaar te houden, opnieuw, opnieuw, opnieuw

Duizend redenen om weer van elkaar te houden, opnieuw, opnieuw, opnieuw

Duizend redenen om nog steeds van elkaar te houden