La scuola cimiteriale - Management

Per sempre è una promessa interessante

Se non fosse per l’intoppo di durare un poco troppo

La tua nascita amico è stata un bluff

Perché non basta un boia per tagliare la testa della noia

Te l’avevo giurato questo io lo so

Ma non sono un bugiardo il destino è un colpo di biliardo

A volte la buca la decidi tu

A volte chiudi gli occhi tiri e non ci pensi più

E chissà se lei lo sa che io lo so anche se non c’ero

Che il mio nome l’ha scelto tra le lapidi di un cimitero

Ho puntato in grande

Ho puntato in grande

E quando ci credevo poi non m'è rimasto niente

Ho sbagliato tutto

Un gesto istintivo

Ma quando ci credevo mi sentivo vivo

Statisticamente i materassi

Durano molto di più dei matrimoni e dei rapporti

Quelli sono dei posti che assomigliano a degli incubi

Lo sai per salvarmi dove devo andare?

Nel mio stomaco

Dove c'è un confessionale

Dove cerco di capire la mia sorte

Per avere fornicato sul letto di morte

E chissà se lei lo sa che io lo so anche se non c’ero

Che il mio nome l’ha scelto tra le lapidi di un cimitero

Li ho realizzati tutti

Ma i sogni che ho vissuto

Sono una parodia di quelli che avevo sognato

Voor altijd is een interessante belofte

Als het niet voor de addertje onder het gras was om iets te lang te duren

De geboorte van je vriend was een bluf

Omdat een beul niet genoeg is om de kop van verveling af te hakken

Ik heb je dit gezworen, ik weet het

Maar ik ben geen leugenaar. Het lot is een biljartschot

Soms is het gat aan jou

Soms sluit je je ogen en denk je er niet meer aan

En wie weet of ze weet dat ik het weet, ook al was ik er niet

Dat mijn naam werd gekozen uit de grafstenen op een begraafplaats

ik wed groot

ik wed groot

En toen ik het geloofde, heb ik niets meer

Ik heb het helemaal verkeerd

Een instinctief gebaar

Maar toen ik het geloofde, voelde ik me levend

Statistisch gezien de matrassen

Ze gaan veel langer mee dan huwelijken en relaties

Dat zijn plekken die op nachtmerries lijken

Weet je me te redden waar ik heen moet?

In mijn maag

Waar een biechtstoel is

Waar ik mijn lot probeer te begrijpen

Voor ontucht op zijn sterfbed

En wie weet of ze weet dat ik het weet, ook al was ik er niet

Dat mijn naam werd gekozen uit de grafstenen op een begraafplaats

ik heb ze allemaal gemaakt

Maar de dromen die ik heb geleefd

Ze zijn een parodie op degene waarvan ik had gedroomd