Vado al mare - Management

Crocevia per la morte tu sei

Come tutte le persone che s’incontrano

La distanza ci rende intoccabili

E tra noi c'è uno spazio di approfondimento

Il ricordo delle tue problematiche

Rafforza la mia solitudine

Uno stato emotivo piacevole

In cui sei quella che non c'è

Non ci sei e allora vado al mare

Non ci sei e allora scrivo bene

Non ci sei, ho qualcosa a cui pensare

Non ci sei, ti prego, non tornare

Mi ricordo quando mi lanciavi le mutande

Per trasmettermi il senso di abbandono

In cui giacevano indumenti stanchi

Come la tua voglia di sorridere

La lontananza, sai, è come il vento

Porta sempre cose nuove con sé

A volte buone, a volte i governi

Ma comunque elementi di discussione

Non ci sei e allora vado al mare

Non ci sei e allora scrivo bene

Non ci sei, ho qualcosa a cui pensare

Non ci sei, ti prego, non tornare

Ho sentito Lo Stato Sociale

Dio, ti prego, non farli suonare mai più

Kruispunt voor de dood ben je

Zoals alle mensen die elkaar ontmoeten

Afstand maakt ons onaantastbaar

En tussen ons is er ruimte voor diepgaande analyse

De herinnering aan je problemen

Versterk mijn eenzaamheid

Een aangename emotionele toestand

Waarin jij degene bent die er niet is

Jij bent er niet en dan ga ik naar het strand

Je bent er niet en dan schrijf ik goed

Je bent er niet, ik heb iets om over na te denken

Je bent er niet, kom alsjeblieft niet terug

Ik weet nog dat je mijn ondergoed naar me gooide

Om het gevoel van verlatenheid over te brengen

Waarin vermoeide kleren lagen

Zoals je drang om te glimlachen

Afstand, weet je, is als de wind

Hij brengt altijd nieuwe dingen mee

Soms goed, soms overheden

Maar nog steeds elementen van discussie

Jij bent er niet en dan ga ik naar het strand

Je bent er niet en dan schrijf ik goed

Je bent er niet, ik heb iets om over na te denken

Je bent er niet, kom alsjeblieft niet terug

Ik hoorde de verzorgingsstaat

God laat ze alsjeblieft nooit meer spelen