Un truc de passage - Lynda Lemay

L’homme était français, la femme était russe

Tous deux voyage aux États-Unis

Tous deux attendaient le même autobus

Presque sans bagages, comme des sans-abri

Ils se composaient dans le terminus

Un nouveau langage bizarrement joli

Presque du français et presque du russe

Et l’anglais d’usage qu’ils avaient appris

Au fil du trajet, dans le processus

Du bon bavardage qui se pervertit

Le couple savait qu’il s’agirait juste

D’un truc de passage voué à l’oubli

L’homme était français, la femme était russe

Leurs deux cœurs volages n’avaient qu’une envie

Lui s’imaginait délivrer le buste

De l'épais corsage à demi rempli

Elle se retenait d’explorer les muscles

De ce corps sauvage de mâle aguerri

Il y eut deux arrêts puis un terminus

Un sac de couchage pour deux corps unis

Au matin dormaient l’homme et sa Vénus

Tous deux en otages de l’autre endormi

Mais dans le respect de leur consensus

L'éventuel chantage n'était pas permis

L’entente voulait qu’ce soit jamais plus

Qu’un truc de passage voué à l’oubli

L’homme était français, la femme était russe

Sans enfantillage, tous deux ont repris

Chacun leur trajet et leur autobus

Tous deux le visage un peu déconfit

La femme chassait le souvenir robuste

De son court voyage aux États-Unis

Alors que germait dans son utérus

Un truc de passage voué à l’oubli

De man was Frans, de vrouw was Russisch

Beide reizen naar de Verenigde Staten

Ze zaten allebei op dezelfde bus te wachten

Bijna zonder bagage, zoals daklozen

Ze bestonden in het eindpunt

Een vreemd mooie nieuwe taal

Bijna Frans en bijna Russisch

En het gebruikelijke Engels dat ze hadden geleerd

Onderweg, in het proces

Goed gesprek dat pervers wordt

Het stel wist dat het gewoon zou zijn

Van een voorbijgaand ding gedoemd tot vergetelheid

De man was Frans, de vrouw was Russisch

Hun twee wispelturige harten hadden maar één verlangen

Hij stelde zich voor om de buste af te leveren

Van het dikke halfgevulde lijfje

Ze weerhield zich van het verkennen van de spieren

Van dit wilde, doorgewinterde mannenlichaam

Er waren twee haltes en toen een eindpunt

Een slaapzak voor twee verenigde lichamen

In de ochtend sliep de man en zijn Venus

Beide gijzelaars van de slapende ander

Maar met respect voor hun consensus

Chantage was niet toegestaan

De overeenkomst wilde dat het nooit meer zou zijn

Gewoon een voorbijgaand ding gedoemd tot vergetelheid

De man was Frans, de vrouw was Russisch

Zonder kinderachtigheid gingen beide weer door

Elk hun route en hun bus

Beiden zijn een beetje bedroefd

De vrouw jaagde op het robuuste geheugen

Van zijn korte reis naar de Verenigde Staten

Terwijl ze ontkiemt in haar baarmoeder

Een ding van doorgang gedoemd tot vergetelheid