J'ai fait mon lit - Lynda Lemay

J’ai fait mon lit

J’ai tiré les rideaux

Et j’ai presque souri

Tellement c’tai beau

J’ai pas dormi longtemps

Enfin, pas comme il faut

J’ai des soucis, j’ai trop d' boulot

Et je souris malgré l' retard

J’ai fait mon lit malgré qu' ce soir

Je vais défaire le lit qu' j’ai fait

Et le refaire le jour d’après

Y a mon mari qui est là

Déjà debout, y vient à moi

Il me fait un bisou

J’entends déjà l' trousseau

Qui fait chanter les clés

Celle de l’auto

Celle de l’entrée

Il dit «à ce soir» tendrement

Et il embrasse les enfants

Et le voilà déjà parti

Et nous voilà déjà sans lui

On fait sa vie d' son mieux

On met d' l’amour en banque

On en retire un peu

Si la vie est clémente

Lorsque l’on devient vieux

Et que la vie qu’on a

Elle se défait comme ça

Comme se défont les draps

Lorsque la nuit s’abat

Faut pas s' poser d' questions

Croire au soleil qui brille

Sur l’horizon, sur la famille

Si on cherche à saisir

On va devenir fou

On pourrait s' dire

Qu' ça vaut pas l' coup

On fait son lit et puis c’est tout

Même si la nuit l' met sens d’ssus-d'ssous

On collectionne des heures, des jours

Des fleurs, des tonnes de mots d’amour

De mauvais jours viendront

Peut-être que mon époux

Ne me donnera plus mon bisou

Et j’entendrai l' trousseau

Qui f’ra chanter les clés

Celles de là-haut

Près du clocher

Et j’embrasserai les enfants

Les consolerai tendrement

De le savoir déjà parti

De nous savoir déjà sans lui

J’ai fait mon lit

J’ai passé le plumeau

Et j’ai presque souri

Tellement c' tait beau

Mais la poussière, je sais

Retombera bientôt

Sur le buffet, sur les bibelots

Et je souris malgré qu' la vie

Ça tourne en rond, ça nous salit

Je vais défaire le lit qu' j’ai fait

Et le refaire le jour d’après

ik heb mijn bed opgemaakt

Ik deed de gordijnen dicht

En ik glimlachte bijna

Heel mooi

Ik heb niet lang geslapen

Nou, niet goed

Ik heb zorgen, ik heb te veel werk

En ik lach ondanks de vertraging

Ik heb mijn bed opgemaakt ondanks vanavond

Ik zal het bed dat ik heb gemaakt ongedaan maken

En doe het de volgende dag nog een keer

Daar is mijn man die daar is

Al op, je komt naar me toe

Hij geeft me een kus

Ik kan de uitzet al horen

Wie laat de toetsen zingen?

die van de auto

Die bij de ingang

Hij zegt teder "tot vanavond"

En hij kust de kinderen

En daar is hij al weg

En hier zijn we al zonder hem

We doen ons beste leven

We zetten liefde op de bank

We komen er een beetje uit

Als het leven aardig is

Als je oud wordt

En het leven dat we hebben

Ze valt zo uit elkaar

Als de lakens loskomen

Als de nacht valt

Stel geen vragen

Geloof in de zon die schijnt

Aan de horizon, aan de familie

Als we proberen te begrijpen

We gaan gek worden

We zouden kunnen zeggen

Dat het het niet waard is

We maken zijn bed op en dat is het dan

Zelfs als de nacht het op zijn kop zet

We verzamelen uren, dagen

Bloemen, tonnen woorden van liefde

Er zullen slechte dagen komen

Misschien mijn man

Zal me niet meer kussen

En ik zal de uitzet horen

Wie zal de toetsen laten zingen?

Die daarboven

In de buurt van de klokkentoren

En ik zal de kinderen kussen

Zal ze teder troosten

Om te weten dat het al weg is

Om ons al te kennen zonder hem

ik heb mijn bed opgemaakt

Ik ben geslaagd voor de plumeau

En ik glimlachte bijna

Het was zo mooi

Maar stof, ik weet het

Zal snel terug vallen

Op het dressoir, op de snuisterijen

En ik lach ondanks het leven

Het gaat in cirkels rond, het maakt ons vuil

Ik zal het bed dat ik heb gemaakt ongedaan maken

En doe het de volgende dag nog een keer