Depuis tes doigts sur moi - Lynda Lemay

J’ai pas bougé depuis tes doigts sur moi

J’ai pas encore voulu tout laisser tomber

Bien sûr, maintenant, j’ai mon chez-moi

T’as ton chez-toi

Bien sûr, ça fait des mois, ça fait des années

J’ai pas bougé depuis tes doigts sur moi

J’ai pas encore voulu signer les papiers

Il n’y a plus de passion mais y a comme un cordon

Qu' j’ai pas encore voulu couper

Parfois, je passe devant ta maison

Parfois, y a mon regard qui s’attarde un peu

Et l’autre jour, j’ai vu traîner sur ton balcon

Par terre, comme un oubli, un p’tit foulard bleu

Parfois, y a des voitures qui ont passé la nuit

Dans l’entrée de ton cœur, au coin de ta vie

C’est pas d' la jalousie quand mon cœur fait des bonds

C’est qu' j’ai trop d’imagination

Souvent, j’ai tendance

À me souv’nir des bons moments

Nos fous rires et la naissance des enfants

Bien sûr, j’y pense encore

On s’est aimés si fort

J’ai pas bougé depuis tes doigts sur moi

J’ai pas encore voulu tout laisser tomber

Pourtant je sais que j’ai vraiment beaucoup moins froid

Depuis que j’ai fait le choix de m’en aller

Nos mots d’amour étaient devenus des insultes

Et nos caresses une sorte d’agression

Notre amour n’a pas su devenir adulte

Mais nous, on a des rides au front

Parfois, les enfants viennent et me consolent

Alors que je sais même pas pourquoi je pleure

Ils me chassent la peine et puis elle s’envole

Pour quelques jours ou enfin pour quelques heures

Parfois, j' me dis qu' ça a rien à voir avec toi

Si j' reste au lit jusqu’au bout de mes matins

Si les journées s’allongent jusqu’aux lendemains

Sans que je n' rêve à quoi que ce soit

Parfois, j' nous vois en plein milieu d' vieillesse

Ce lieu où y a des gens qui r’tombent en enfance

J' nous vois nous préparer des plats d' tendresse

J' nous vois nous reconstruire un début d' romance

Sinon j' me dis qu’y faudrait que j' sorte un peu

Que j' fasse les yeux doux à un bon monsieur

Et que je bouge un peu, que je bouge enfin

Oui, sous d’autres doigts que tes tiens

Et que je bouge un peu, que je bouge enfin

Oui, sous d’autres doigts que les tiens

Ik heb niet meer bewogen sinds je vingers op mij

Ik heb nog niet alles willen laten vallen

Nu heb ik natuurlijk mijn huis

Je hebt je huis

Tuurlijk, het is maanden geleden, het is jaren geleden

Ik heb niet meer bewogen sinds je vingers op mij

Ik heb de papieren nog niet willen tekenen

Er is geen passie meer, maar er is als een koord

Dat ik nog niet wilde knippen

Soms kom ik langs je huis

Soms is er mijn blik die een beetje blijft hangen

En laatst zag ik rondhangen op je balkon

Op de vloer, als een vergissing, een kleine blauwe sjaal

Soms zijn er auto's die de nacht zijn doorgekomen

In de deuropening van je hart, in de hoek van je leven

Het is geen jaloezie als mijn hart een sprongetje maakt

Het is dat ik teveel fantasie heb

Vaak heb ik de neiging

Om de goede tijden te herinneren

Ons gegiechel en de geboorte van kinderen

Natuurlijk denk ik er nog steeds aan

We hielden zoveel van elkaar

Ik heb niet meer bewogen sinds je vingers op mij

Ik heb nog niet alles willen laten vallen

Toch weet ik dat ik het echt veel minder koud heb

Sinds ik de keuze heb gemaakt om weg te lopen

Onze woorden van liefde waren beledigingen geworden

En onze strelingen een soort agressie

Onze liefde wist niet hoe ze moest opgroeien

Maar we hebben rimpels op ons voorhoofd

Soms komen de kinderen me troosten

Als ik niet eens weet waarom ik huil

Ze jagen mijn pijn weg en dan vliegt het weg

Voor een paar dagen of eindelijk voor een paar uur

Soms denk ik dat het niets met jou te maken heeft

Als ik in bed blijf tot het einde van mijn ochtenden

Als de dagen lengen tot morgen

Zonder dat ik ergens van droom

Soms zie ik ons ​​midden op hoge leeftijd

Deze plek waar mensen zijn die terugvallen op hun kindertijd?

Ik zie ons gerechten bereiden van malsheid

Ik zie ons een begin van romantiek herbouwen

Anders zeg ik tegen mezelf dat ik een beetje uit moet gaan

Dat ik ogen maak bij een goede heer

En een beetje bewegen, eindelijk bewegen

Ja, onder andere vingers dan die van jou

En een beetje bewegen, eindelijk bewegen

Ja, onder andere vingers dan die van jou