Ne t'en va pas - Lynda Lemay

Ne t’en va pas

J’me suis pas préparée du tout

À t' regarder

Plonger à pieds joints dans ce trou

Creusé pour toi

Et au-d'ssus duquel un curé

Te survivra

En prônant des absurdités

Je hais déjà

Celui qui aurait maquillé

D’un teint trop mat

Ton doux visage inanimé

Ne t’en va guère

Je n' connais même pas les fleurs

Que tu préfères

Pour te les j’ter par dessus coeur

Ne t’en va pas

Te confiner aux oubliettes

Je n' suis pas prête

À te coiffer de cette croix

Où l’on aurait

Gravé ton nom avec des dates

Que l’on plant’rait

Comme un vulgaire plant d' tomates

Ne t’en va pas

Nourrir ce grand champ de squelettes

Ne t’en va pas

Ne fais pas çà, ce s’rait trop bête

Vas-y, respire

N'écoute pas ces maudits docteurs

Qui traitent ton coeur

Comme un fossile, comme un souv’nir

Ne t’en va pas

Çà f’rait trop d' monde à consoler

Tant pis pour toi

T’avais qu'à pas tant nous aimer

J' t’achèterai pas

De jolie boîte en bois verni

Reviens chez toi

Dans ta maison et dans ton lit

Dis-moi quel ange

Dis-moi quelle volonté divine

Voudraient qu' tu manges

Des pissenlits par la racine

Çà doit déjà

Être bourré d'âmes au firmament

Et t’as pas l' droit

D’abandonner femme et enfants

Vas-y, bats-toi

T’es un vrai lion, sors-nous tes griffes

Ne t’endors pas

À l'étage des soins intensifs

C’est pas ton heure

Et çà n’est pas demain la veille

Que ton grand coeur

Aura à c' point besoin d' sommeil

Ne t’en va pas

J’vais t’en payer des grands voyages

Où tu voudras

Au Grand Canyon ou à la plage

Mais pas là-bas

Où l' monde débarque sans bagages

Je sais qu' t’es pas

Encore rendu au bout d' ton âge

C’est pas fatal

Simplement parce que c’est critique

Je sais qu' t’as mal

Je suis peut-être égocentrique

Mais j' te l’demande

Parce que je l' sais

Qu' j' m’en r’mettrais pas

Ne t’en va pas

J’me sens pas encore assez grande

Pas assez forte

Pour te laisser aller cogner

À la vieille porte

D’une gourmande éternité

Reviens chez toi

Et laisse le ciel te mériter

Ga niet

Ik heb me helemaal niet voorbereid

Om naar jou te kijken

Duik met beide voeten in dit gat

voor jou gegraven

En daarboven een priester

je zal overleven

Door onzin te bepleiten

ik haat al

Degene die zou hebben verzonnen

Te doffe teint

Je lieve levenloze gezicht

Ga niet weg

Ik ken de bloemen niet eens

Wat verkies je

Om ze over je hart te gooien

Ga niet

Stuur je naar de vergetelheid

ik ben niet klaar

Om dit kruis op je hoofd te zetten

waar we zouden hebben

Uw naam gegraveerd met datums

Dat we zouden planten

Als een gewone tomatenplant

Ga niet

Voed dit geweldige veld van skeletten

Ga niet

Doe dat niet, dat zou te dom zijn

Kom op, ademen

Luister niet naar die verdomde dokters

Wie behandelt je hart?

Als een fossiel, als een herinnering

Ga niet

Dat zou te veel mensen zijn om te troosten

Jammer voor jou

Je moest zo veel van ons houden

ik koop je niet

Mooie gelakte houten kist

kom naar huis

In je huis en in je bed

Vertel me welke engel?

Vertel me wat goddelijke wil

wil je eten

Paardebloemen bij de wortel

Het zou al moeten

Om gevuld te zijn met zielen aan het firmament

En je hebt het recht niet

Om vrouw en kinderen in de steek te laten

Ga door, vecht

Je bent een echte leeuw, haal je klauwen eruit

Val niet in slaap

Op de intensive care-vloer

Het is niet jouw tijd

En morgen is niet de dag ervoor

Dat je grote hart

Zal zo veel slaap nodig hebben

Ga niet

Ik ga je grote reizen betalen

waar u wilt

In de Grand Canyon of op het strand

Maar niet daar

Waar de wereld landt zonder bagage

Ik weet dat je dat niet bent

Nog steeds gemaakt na je leeftijd

Het is niet dodelijk

Gewoon omdat het van cruciaal belang is

Ik weet dat je pijn hebt

Ik ben misschien egocentrisch

Maar ik vraag het je

Omdat ik het weet

Dat ik er niet overheen zou komen

Ga niet

Ik voel me nog niet groot genoeg

Niet sterk genoeg

Om je te laten gaan klop

Bij de oude deur

Van een hebzuchtige eeuwigheid

kom naar huis

En laat de hemel jou verdienen