Mes plus belles vacances - Lynda Lemay

J’veux pas m’en aller, j’sais pas ou j’men vais mais j’me sent partir,

j’me sens défaillir

J’sais pas s’qui m’attend, j’veux voir vos sourire, j’veux retenir longtemps

mon dernier soupir

J’ai peur d’aller là où il y aurait personne

Où il ferait froid

J’ai peur du long somme

Prenez ma main fort, j’ai peur d’aller voire le pays des morts

J’ai du mal a croire a toutes ses histoires que l’on m’a apprises

On perçoit la gloire et qu’sa nous suffise

Je suis sans pardon

J’ai fuis les église et j’reve d’un lampion dans ma santé grise

J’veux pas dire adieux à tous ceux que j’aime

J’suis mal dans mon pieux

Mais j’me bat quand même

J’veux pas vous quitter mais j’me sent partir j’veux pas qu’vous m’voyez

jusqu’au bout souffrir

J’veux pas m’en aller, j’veux juste guérir

Mais j’suis condamné, c’est c’qu’on viens d’me dire

Alors j’vous en pris, croyez aux miracles

Mangez des hosties ou jeuner jusqu'à pâques

Mais sauvez ma vie, j’veux pas qu’mon heures sonnes

Moi j’ai pas finie encore mon automne

J’veux jouer avec vous, sauter dans les feuilles

Je n’veux pas du tout franchir le grand seuil

Venez me parler même si j’vous oublis

Même si vous m’souhaitez l’ultime répis

Qui n’aurais pas peur de s’perdre la bas

Moi j’pris le seigneur

Mais, mais j’le connais pas

J’veux pas m’en aller mais je vous vois bien

Doucement me guider vers ce long chemin

Qui mène pas du tout à notre maison

Se s’ra pas chez nous ma destination

J’sais bien qu’j’ai pas l’choix

Dites moi qu’c’est OK

Qu’on s’retrouvra

J’veux qu’vous m’promettiez que le ciel est doux

Comme du sable fin

Dites moi qu’au mois d’aout

Je prendrais enfin mes plus belles vacances

Celles dont j’ai besoin

Celles qui je pense vous ferons du bien

J’veux pas m’en aller mais j’vous fait confiance

Ma vie est usée, les vôtres commencent

Prenez ma main forte c’est maintenant ou rien

Sachez qu’j’entend l’heure de ce que retiens

Le silence tiède de vos bouches clauses

Vos visages raides et vos cernes mauves

Vos visages ternes mais tellement présent

Qu’ils me disent je t’aime

Sans le dire vraiment

Sachez que j’entends

C’que vous regretterez d’avoir de mon vivant

Jamais prononcé …(x2)

Ik wil niet weggaan, ik weet niet waar ik heen ga, maar ik voel mezelf weggaan,

Ik voel me zwak

Ik weet niet wat me wacht, ik wil je glimlach zien, ik wil lang volhouden

mijn laatste adem

Ik ben bang om te gaan waar niemand is

waar het koud zou zijn

Ik ben bang voor de lange slaap

Houd mijn hand stevig vast, ik ben bang om zelfs naar het land van de doden te gaan

Ik vind het moeilijk om al zijn verhalen te geloven die ik heb geleerd

We zien de glorie en dat is genoeg voor ons

ik ben meedogenloos

Ik vluchtte de kerk uit en droom van een lantaarn in mijn grijze gezondheid

Ik wil geen afscheid nemen van iedereen van wie ik hou

Ik ben slecht in mijn stapel

Maar ik vecht nog steeds

Ik wil je niet verlaten, maar ik voel mezelf weggaan, ik wil niet dat je me ziet

tot het einde lijden

Ik wil niet weggaan, ik wil gewoon genezen

Maar ik ben gedoemd, dat is wat ze me net vertelden

Dus geloof alsjeblieft in wonderen

Eet gastheren of vast tot Pasen

Maar red mijn leven, ik wil niet dat mijn klok slaat

Ik ben nog niet klaar met mijn herfst

Ik wil met je spelen, spring in de bladeren

Ik wil helemaal niet over de grote drempel

Kom met me praten, zelfs als ik je vergeet

Zelfs als je me het ultieme uitstel wenst

Wie zou er niet bang zijn om daar te verdwalen

ik nam de heer

Maar, maar ik ken hem niet

Ik wil niet weg, maar ik zie je goed

Leid me voorzichtig over deze lange weg

Die helemaal niet naar ons huis leidt

We zullen niet mijn bestemming zijn

Ik weet heel goed dat ik geen keus heb

Zeg me dat het goed is

Dat we elkaar weer zullen ontmoeten

Ik wil dat je me belooft dat de lucht zoet is

Zoals fijn zand

Vertel me dat in augustus

Ik ga eindelijk mijn beste vakantie ooit nemen

Degene die ik nodig heb

Degenen waarvan ik denk dat ze je goed zullen doen

Ik wil niet weggaan, maar ik vertrouw je

Mijn leven is versleten, het jouwe begint

Pak mijn sterke hand, het is nu of niets

Weet dat ik de tijd hoor van wat ik me herinner

De lauwe stilte van uw clausule monden

Je stijve gezichten en je paarse kringen

Je saaie gezichten maar zo aanwezig

Laat ze me vertellen dat ik van je hou

Zonder het echt te zeggen

Weet dat ik hoor

Waar je spijt van zult krijgen tijdens mijn leven

Nooit uitgesproken...(x2)