Le Dernier choix - Lynda Lemay

Dans l’rang comme un soldat

Un condamné à mort

Avec mes petits bras

Avec mon petit corps

Avec mes culottes courtes

D'éducation physique

Avec mes souliers de course

J’attendais le verdict

Y’avait Marlène d’un bord

Marlène la géante

Une vraie bête de sport

Une mauvaise perdante

Et puis y’avait Sonia

Une sosie de Marlène

Construite comme un gars

Elle aussi capitaine

C'était ces deux filles là

Enfin ces deux gorilles

Qui divisaient le tas

D’porteuses d’espadrilles

Par ordre de meilleure

Attrapeuse de ballon

Moi l’ballon m’faisait peur

Je l’attrapais dans l’front

Dans l’ran y’avais plu qu’moi

Et que Marie-Philippe:

Les deux vilains p’tits rats

Au pied des deux équipes

Les deux grandes finalistes

De ce concours cruel

Et finalement la Miss rejet

C'était pas elle

Quelle humiliation

D'être le dernier choix

Je cherchais la façon

De rentrer dans l’plancher

Alors que mon prénom

Provoquait ce soupir

Ce général «Ah non»

Qui me faisait mourir

Bien sûr au grand malheur

D’ma sympathique équipe

Y’a l’gentil professeur

Qui voulait qu’j’participe

C’est là qu’Sonia disait:

«Ok Lynda vas-y»

Et c’est là que j’quittais

Mon petit banc chéri

A peine entrée dans l’jeu

Quelqu’un disait «Attrape!»

Et là j’fermais les yeux

Et j’attendais qu'ça frappe

Et quand j’saignais du nez

J’poussais comme un grand cri

De joie

Avant d’aller m’assoir

A l’infirmerie

Tout ça au grand plaisir

De mes copines de classe

Qui étaient

Pas b’soin d’vous l’dire

Ravies que j’débarasse

(Merci à full-ace pour cettes paroles)

In de rij als een soldaat

Een ter dood veroordeeld

Met mijn kleine armen

Met mijn kleine lichaam

Met mijn korte slipje

Lichamelijke opvoeding

Met mijn hardloopschoenen

Ik wachtte op de uitspraak

Aan de ene kant stond Marlène

Marlene de reuzin

Een waar sportbeest

Een slechte verliezer

En toen was er Sonia

Een lookalike van Marlene

Gebouwd als een vent

Ze is ook een kapitein

Het waren die twee meisjes

Eindelijk deze twee gorilla's

Wie heeft de hoop verdeeld?

Van espadrillesdragers

In volgorde van beste

Ballenvanger

De bal maakte me bang

Ik ving hem op zijn voorhoofd

In de vlucht was er meer dan ik

En die Marie-Philippe:

De twee lelijke kleine ratten

Aan de voet van beide teams

De twee grote finalisten

Van deze wrede wedstrijd

En tot slot de Miss Rejection

zij was het niet

Wat een vernedering

Om de laatste keuze te zijn

Ik was op zoek naar de weg

Om in de vloer te komen

Terwijl mijn voornaam

Veroorzaakte deze zucht

Dat algemene "Oh nee"

Wie heeft me laten sterven?

Tot groot ongeluk natuurlijk

Van mijn vriendelijke team

Daar is de aardige leraar

wie wilde dat ik meedeed?

Dit is waar Sonia zei:

"Ok Lynda ga je gang"

En daar ben ik vertrokken

Mijn lieve kleine bankje

Nauwelijks in het spel gekomen

Iemand zei: "Vang!"

En toen sloot ik mijn ogen

En ik wachtte tot het toe zou slaan

En toen ik bloedde uit mijn neus

Ik slaakte een luide kreet

van vreugde

Voordat ik ga slapen

in de ziekenboeg

Allemaal tot groot genoegen

Van mijn klasgenoten

Wie waren

Ik hoef het je niet te vertellen

Blij dat ik er vanaf ben

(Met dank aan full-ace voor deze teksten)