La Partouze - Lynda Lemay

J’ai pris le grand couteau à viande

Qui reposait sur le comptoir

Entre un flacon de coriandre

Et un autre de poivre noir

J’avais préparé un souper

T’en aurais pas cru tes papilles

Mais lorsque minuit a sonné

Tu étais encore invisible

Je suis sortie, ainsi armée

Nos deux bouteilles de vin dans l' corps

Je les ai bues à ta santé

Maintenant, j' les digère à ta mort !

J’ai essayé ton cellulaire

C'était toujours le répondeur

J’ai même essayé chez ta mère

Chez tes copains puis chez ta sœur

Maintenant, j' me rends à la brasserie

La vieille baraque au bord du lac

Voir si c’est là que tu m’oublies

Et j’ai mis l' couteau dans mon sac

Sur le trajet, j' t’appelle encore

Mais plus j' t’appelle et moins t’es là

Moins ça répond et plus j' crie fort

Je sens la rage qui monte en moi

Je me stationne tout d' travers

Je cherche ton camion du regard

Je croise deux de tes compères

Y disent qu’y t’ont pas vu ce soir

Alors, en route pour le village

J' m’en vais t' coincer à ton adresse

J' vois dans ma tête comme une image

T' es pas tout seul et t' es nu-fesses

Dire que y a ton souper dans l' fourneau

Qu’est calciné comme mon orgueil

Dire que ça sentait bon tantôt

La coriandre et le cerfeuil

J' suis pas un ange, j' suis pas à jeun

Mais j' mérite pas qu’on s' paie ma gueule

S’y faut qu' j' te retrouve avec quelqu’un

Alors qu' tu m’as laissée toute seule

Je sais que j' vais mal réagir

Mais j’ai comme une curiosité

Que j’ai comme pas l' choix d’assouvir

C’est une foutue nécessité

Appartement quatre cent douze

J' colle mon oreille sur ta porte

Ça sent le fort et la partouze

J’ai plus d' contrôle et je m’emporte

À grands coups d' pied, j’essaie d’ouvrir

T’as dû fermer avec un meuble

Je gueule, je cogne et je vois v’nir

Le vieux concierge de l’immeuble

Y veut qu' j' me calme et il m’attrape

Y me conseille de me contenir

Alors j' lui fous un grand coup d' sac

Et j' vois son cou s' mettre à rougir

Ça doit être toi, mon écœurant

Qu' a signalé le neuf un un

Parce qu’en deux temps et trois mouvements

La police a r’trouvé l' défunt

C’est sûr que j' m’en vais en prison

J’ai pas d' remords, j' suis une jalouse

J' suis sûre que l' concierge est un con

Qu’allait te r’joindre dans ta partouze !

Ik nam het grote vleesmes

Die op het aanrecht lag

Tussen een flesje koriander

En nog een zwarte peper

Ik had een avondmaal klaargemaakt

Je zou je smaakpapillen niet geloven

Maar toen middernacht toesloeg

Je was nog steeds onzichtbaar

Ik ging naar buiten, zo gewapend

Onze twee flessen wijn in het lichaam

Ik dronk ze op je gezondheid

Nu verteer ik ze als je sterft!

Ik heb je mobiel geprobeerd

Het was altijd het antwoordapparaat

Ik heb het zelfs bij je moeder geprobeerd

Met je vrienden dan met je zus

Nu ga ik naar de brouwerij

De oude hut aan het meer

Kijk of je me daar vergeet

En ik stopte het mes in mijn tas

Onderweg bel ik je nog een keer

Maar hoe vaker ik je roep, hoe minder je er bent

Hoe minder het reageert, hoe harder ik schreeuw

Ik voel de woede in me opkomen

Ik parkeer helemaal

Ik ben op zoek naar uw vrachtwagen

Ik ontmoet twee van je vrienden

Ze zeggen dat ze je vanavond niet hebben gezien

Dus op naar het dorp

Ik ga je in het nauw drijven op je adres

Ik zie in mijn hoofd als een afbeelding

Je bent niet alleen en je bent kaal

Zeg dat je avondeten in de kachel staat

Wat is verkoold als mijn trots?

Om te zeggen dat het eerder lekker rook

Koriander en kervel

Ik ben geen engel, ik ben niet aan het vasten

Maar ik verdien het niet om geschopt te worden

Als ik je met iemand moet vinden

Toen je me helemaal alleen liet

Ik weet dat ik slecht ga reageren

Maar ik heb een nieuwsgierigheid

Dat ik geen andere keuze heb om te bevredigen

Het is een verdomde noodzaak

appartement vierhonderdtwaalf

Ik plak mijn oor aan je deur

Het ruikt sterk en orgie

Ik heb meer controle en laat me meeslepen

Met grote schoppen probeer ik te openen

Je moest afsluiten met een meubelstuk

Ik schreeuw, ik klop en ik zie het aankomen

De oude conciërge van het gebouw

Hij wil dat ik kalmeer en hij vangt me op

Y raadt me aan mezelf in te houden

Dus ik sla hem

En ik zie haar nek beginnen te blozen

Jij moet het zijn, mijn misselijkmakende

Wat signaleerde de negen-een

Want in twee tellen en drie zetten

De politie vond de overledene

Ik ga zeker naar de gevangenis

Ik heb geen spijt, ik ben jaloers

Ik weet zeker dat de conciërge een eikel is

Wat ging je doen in je orgie!