La Centenaire - Lynda Lemay

Ca fait cent longs hivers

Que j’use le même corps

J’ai eu cent ans hier

Mais qu’est-ce qu’elle fait la mort

J’ai encore toute ma tête

Elle est remplie d’souvenirs

De gens que j’ai vus naître

Puis que j’ai vus mourire

J’ai tellement porté d’deuils

Qu’j’en ai les idées noires

J’suis là que j’me prépare

Je choisis mon cercueil

Mais l’docteur me répète

Visite après visite

Qu’j’ai une santé parfaite

Y’est là qu’y m’félicite

J’ai vu la Première guerre

Le premier téléphone

Me voilà centenaire

Mais bon, qu’est-ce que ça me donne

Les grands avions rugissent

Y’a une rayure au ciel

C’est comme si l'éternel

M’avait rayée d’sa liste

Ca fait cent longd hivers

Que j’use le même corps

J’ai eu cent ans hier

Mais qu’est-ce qu’elle fait la mort

Qu’est-ce que j’ai pas fini

Qu’y faudrait que j’finisse

Perdre un dernier ami

Enterrer mes petits-fils?

J’ai eu cent ans hier

Ma place est plus ici

Elle est au cimetière

Elle est au paradis

Si j’mertais l’enfer

Alors c’est réussi

Car je suis centenaire

Et j’suis encore en vie

Moi j’suis née aux chandelles

J’ai grandi au chaudron

Bien sûr que j’me rappelle

Du tout premier néon

J’ai connu la grande crise

J’allais avoir 30 ans

J’ai connus les églises

Avec du monde dedans

Moi j’ai connu les cheveaux

Et les planches à laver

Un fleuve beau

Qu’on pouvait se baigner

Moi j’ai connu l’soleil

Avant qu’y soit dangereux

Faut-il que je sois veille

Venez m’chercher, bon dieu

J’ai eu cent ans hier

C’est pas qu’j’ai pas prié

Mais ça aurait tout l’air

Que dieu m’a oubliée

Alors j’ai des gardiennes

Que des nouveaux visages

Des amies de passage

Payées à la semaine

Elles parlent un langage

Qui n’sera jamais le mien

Et ça m’fait du chagrin

D’avoir cinq fois leur âge

Et mille fois leur fatigue

Immobile à ma fenêtre

Pendant qu’elles naviguent

Tranquilles sur internet

C’est vrai qu’j’attends la mort

Mais c’est pas qu’j’sois morbide

C’est qu’j’ai cent ans dans l’corps

Et qu’j’suis encore lucide

C’est que je suis avide

Mais qu’y a plus rien à mordre

C’est au’mon passé déborde

Et qu’mon avenir est vide

On montre à la télé

Des fusées qui décollent

Est-ce qu’on va m’expliquer

Ce qui m’retient au sol

Je suis d’une autre école

J’appartiens à l’histoire

J’ai eu mes années folles

J’ai eu un bon mari

Et quatre beaux enfants

Mais tout l’monde est parti

Dormir au firmament

Et y’a qui moi qui veille

Qui vis, qui vis encore

Je tombe de sommeil

Mais qu’est-ce qu’elle fait la mort

Het zijn honderd lange winters geweest

Dat ik hetzelfde lichaam gebruik

Ik ben gisteren honderd geworden

Maar wat doet de dood?

Ik heb nog steeds heel mijn hoofd

Het zit vol met herinneringen

Van mensen die ik zag geboren

Sinds ik haar zag sterven

Ik heb zo gerouwd

Dat ik donkere gedachten heb

Ik ben hier, ik maak me klaar

Ik kies mijn kist

Maar de dokter herhaalt tegen mij

Bezoek na bezoek

Dat ik een perfecte gezondheid heb

Daar feliciteert hij me

Ik zag de Eerste Oorlog

de eerste telefoon

ik ben honderdjarig

Maar ach, wat levert me dat op?

Grote vliegtuigen brullen

Er is een streep in de lucht

Het is alsof de eeuwige

Had me van zijn lijst geschrapt

Het zijn honderd lange winters geweest

Dat ik hetzelfde lichaam gebruik

Ik ben gisteren honderd geworden

Maar wat doet de dood?

Wat ben ik nog niet af?

Wat moet ik afmaken?

Een laatste vriend verliezen

Mijn kleinzonen begraven?

Ik ben gisteren honderd geworden

Mijn plaats is er niet meer

Ze is op het kerkhof

Ze is in de hemel

Als ik de hel zou doden

Dus het is gelukt

'Omdat ik een honderdjarige ben

En ik leef nog steeds

Ik ben geboren bij kaarslicht

Ik ben opgegroeid in de ketel

Natuurlijk herinner ik

Vanaf de allereerste neon

Ik heb de grote crisis gekend

ik was bijna 30

Ik kende de kerken

Met mensen binnen

Ik kende de paarden

en wasborden

Een prachtige rivier

Dat we konden baden

Ik, ik kende de zon

Voordat het gevaarlijk wordt

Moet ik wakker zijn?

Kom me halen, goede god

Ik ben gisteren honderd geworden

Het is niet dat ik niet heb gebeden

Maar het lijkt erop dat

die god vergat me

Dus ik heb babysitters

Wat nieuwe gezichten

Vrienden passeren

Wekelijks betaald

Ze spreken een taal

Wie zal nooit van mij zijn

En het maakt me verdrietig

Vijf keer hun leeftijd zijn

En duizend keer hun vermoeidheid

Bewegingsloos voor mijn raam

terwijl ze navigeren

Rustig op internet

Het is waar dat ik wacht op de dood

Maar het is niet dat ik morbide ben

Het is dat ik honderd jaar oud ben in mijn lichaam

En ik ben nog steeds helder

Het is dat ik hebzuchtig ben

Maar er valt niets meer te bijten

Het is waar mijn verleden overloopt

En mijn toekomst is leeg

We laten zien op tv

raketten die opstijgen

Ga je het me uitleggen?

Wat houdt me tegen?

Ik kom van een andere school

Ik behoor tot de geschiedenis

Ik heb mijn gekke jaren gehad

Ik had een goede echtgenoot

En vier prachtige kinderen

Maar iedereen ging weg

Slapen aan het firmament

En daar ben ik die toekijkt

Wie leeft, wie leeft nog

ik val in slaap

Maar wat doet de dood?