Entre deux paradis - Lynda Lemay

C’est une déclaration d’amour

A vos regards que je rencontre

A vos secrets parfois si lourds

Qu'être légère me fous la honte

On n’a jamais assez de temps

On est toujours à cours de mots

De vos grands yeux je les entends

Et j’me les prends comme des cadeaux

C’est une déclaration d’amour

A cet amour tellement pur

Dont vous nourrissez mes séjours

Cet amour qui danse et qui dure

Depuis des années par dizaines

Depuis des milliers de cartons

Où je vous signent des je t’aime

Qui ont la forme de mon nom

C’est une déclaration d’amour

A toutes ces lettres qui tremblent

A vos papiers que je parcourent

Une fois réfugier dans ma chambre

Après vos bravos qui m’enchantent

Et vos bouquets qui me décorent

Il y à vos missives touchantes

Qui me font aimé la vie plus fort

La larme à l'œil j’me dis tout l’temps

J’voudrais lui répondre tout de suite

Mais mon sommeil est important

Je le cherche autant qu’il m'évite

Enfin je rêve à mes enfants

Que je vais retrouver bientôt

Pour ne plus être que maman

Une bonne maman qu'à le défaut

De vous aimez à un point tel

Que mes enfants me prêtent à vous

Pour me voir revenir plus belle

Elles qui n’ont pas le cœur jaloux

Elles que j’aime de ce soleil

Dont je vous offre les reflets

Dont je fredonne les étincelles

Dont je vous donne des couplets

C’est une déclaration d’amour

A vous qu’on appelle public

A vous à qui je fait la cour

Toute parfumée de musique

Vous que je vois d’un peu plus près

Quand vous priez par votre patience

Quand votre vie vous le permet

Quand je me pointe à la séance

C’est ma dédicace d’amour

A tous vos silences bavard

Quand tôt ou tard c’est votre tours

De vous accoudez au comptoir

Pour ce moment dont je déguste

Chaque sourire et chaque larmes

On voudrait bien se parler plus

Mais on s’retiens du bout de l'âme

Je n’irais pas diner chez vous

C’est ni possible, ni nécessaire

On va s’redonner rendez vous

Prochaine tournée, prochain concert

Moi j’ai ma p’tite vie sans tumulte

Avec mon mari qui m’attend

Ma grande qui s’transforme en adulte

Et mon bébé qui en fait autant

Je suis un peu entre deux chaises

Debout entre deux paradis

Vous êtes plus qu’une parenthèse

Dans c’quotidien que je cheri

Vous êtes un peu de ma famille

Vous faites partie de ce que je suis

De c’que j’enseigne à mes deux filles

De ma sagesse, de ma folie

C’est une déclaration d’amour

Que je n’avais jamais écrite

Et j’vous la fais depuis toujours

Surtout quand il faut que j’vous quitte

Et que j’ai l’coeur qui fait mille tours

Parce que je sais que vous m’manquerez

Vous valez plus que le détour

Mais bon aller, moi j’vais rentrer …

(Merci à DESSEIGNE JONATHAN pour cettes paroles)

C’est une déclaration d’amour

A vos regards que je rencontre

A vos secrets parfois si lourds

Qu'être légère me fous la honte

On n’a jamais assez de temps

On est toujours à cours de mots

De vos grands yeux je les entends

Et j’me les prends comme des cadeaux

C’est une déclaration d’amour

A cet amour tellement pur

Dont vous nourrissez mes séjours

Cet amour qui danse et qui dure

Depuis des années par dizaines

Depuis des milliers de cartons

Où je vous signent des je t’aime

Qui ont la forme de mon nom

C’est une déclaration d’amour

A toutes ces lettres qui tremblent

A vos papiers que je parcourent

Une fois réfugier dans ma chambre

Après vos bravos qui m’enchantent

Et vos bouquets qui me décorent

Il y à vos missives touchantes

Qui me font aimé la vie plus fort

La larme à l'œil j’me dis tout l’temps

J’voudrais lui répondre tout de suite

Mais mon sommeil est important

Je le cherche autant qu’il m'évite

Enfin je rêve à mes enfants

Que je vais retrouver bientôt

Pour ne plus être que maman

Une bonne maman qu'à le défaut

De vous aimez à un point tel

Que mes enfants me prêtent à vous

Pour me voir revenir plus belle

Elles qui n’ont pas le cœur jaloux

Elles que j’aime de ce soleil

Dont je vous offre les reflets

Dont je fredonne les étincelles

Dont je vous donne des couplets

C’est une déclaration d’amour

A vous qu’on appelle public

A vous à qui je fait la cour

Toute parfumée de musique

Vous que je vois d’un peu plus près

Quand vous priez par votre patience

Quand votre vie vous le permet

Quand je me pointe à la séance

C’est ma dédicace d’amour

A tous vos silences bavard

Quand tôt ou tard c’est votre tours

De vous accoudez au comptoir

Pour ce moment dont je déguste

Chaque sourire et chaque larmes

On voudrait bien se parler plus

Mais on s’retiens du bout de l'âme

Je n’irais pas diner chez vous

C’est ni possible, ni nécessaire

On va s’redonner rendez vous

Prochaine tournée, prochain concert

Moi j’ai ma p’tite vie sans tumulte

Avec mon mari qui m’attend

Ma grande qui s’transforme en adulte

Et mon bébé qui en fait autant

Je suis un peu entre deux chaises

Debout entre deux paradis

Vous êtes plus qu’une parenthèse

Dans c’quotidien que je cheri

Vous êtes un peu de ma famille

Vous faites partie de ce que je suis

De c’que j’enseigne à mes deux filles

De ma sagesse, de ma folie

C’est une déclaration d’amour

Que je n’avais jamais écrite

Et j’vous la fais depuis toujours

Surtout quand il faut que j’vous quitte

Et que j’ai l’coeur qui fait mille tours

Parce que je sais que vous m’manquerez

Vous valez plus que le détour

Mais bon aller, moi j’vais rentrer …

Het is een liefdesverklaring

In jouw ogen die ik ontmoet

Naar je geheimen soms zo zwaar

Dat licht zijn maakt me beschaamd

Er is nooit genoeg tijd

We komen altijd woorden tekort

Vanuit je grote ogen hoor ik ze

En ik neem ze als cadeau

Het is een liefdesverklaring

Aan deze liefde zo puur

Waarmee je mijn verblijven voedt

Deze liefde die danst en duurt

Decennialang met tientallen

Voor duizenden dozen

Waar ik je teken, ik hou van je

Die de vorm hebben van mijn naam

Het is een liefdesverklaring

Op al die trillende letters

Naar je papieren die ik doorneem

Eenmaal toevlucht gezocht in mijn kamer

Na je bravo's die me betoveren

En jouw boeketten die mij versieren

Daar zijn je ontroerende berichten

Dat maakt dat ik harder van het leven hou

Tranen in mijn ogen zeg ik de hele tijd tegen mezelf

Ik wil hem meteen beantwoorden

Maar mijn slaap is belangrijk

Ik zoek hem net zo veel als hij mij ontwijkt

Eindelijk droom ik van mijn kinderen

Die ik snel zal vinden

Gewoon een moeder zijn

Een goede moeder die alleen in gebreke blijft

Om zoveel van je te houden

Dat mijn kinderen me aan jou lenen

Om me mooier terug te zien komen

Zij die geen jaloers hart hebben

Zij van wie ik hou van deze zon

Waarvan ik u de reflecties aanbied

Waarvan ik de vonken neurie

Waarvan ik je verzen geef

Het is een liefdesverklaring

Aan u die openbaar wordt genoemd

Jij die ik het hof maak

Allemaal op smaak gebracht met muziek

Jij die ik een beetje dichterbij zie

Wanneer je bidt door je geduld

Wanneer je leven het toelaat

Als ik naar de sessie kom

Dit is mijn liefdestoewijding

Op al je spraakzame stiltes

Wanneer je vroeg of laat aan de beurt bent

Van op het aanrecht leunen

Voor dit moment waar ik van geniet

Elke lach en elke traan

We willen graag meer met elkaar praten

Maar we houden terug van het einde van de ziel

Ik zou niet met je uit eten gaan

Het is niet mogelijk en ook niet nodig

We gaan elkaar weer ontmoeten

Volgende tour, volgend concert

Ik heb mijn leventje zonder tumult

Terwijl mijn man op me wacht

Mijn volwassene verandert in een volwassene

En mijn baby doet hetzelfde

Ik zit een beetje tussen twee stoelen in

Tussen twee paradijzen staan

Je bent meer dan een haakje

In deze dagelijkse die ik koester

Je bent een beetje van mijn familie

Je maakt deel uit van wie ik ben

Van wat ik mijn twee dochters leer

Van mijn wijsheid, van mijn dwaasheid

Het is een liefdesverklaring

Dat ik nooit heb geschreven

En ik heb het je altijd aangedaan

Vooral als ik je moet verlaten

En dat mijn hart duizend keer draait

Omdat ik weet dat ik je zal missen

Je bent meer waard dan de omweg

Maar goed, ik ga naar huis...

(Met dank aan DESSEIGNE JONATHAN voor deze teksten)

Het is een liefdesverklaring

In jouw ogen die ik ontmoet

Naar je geheimen soms zo zwaar

Dat licht zijn maakt me beschaamd

Er is nooit genoeg tijd

We komen altijd woorden tekort

Vanuit je grote ogen hoor ik ze

En ik neem ze als cadeau

Het is een liefdesverklaring

Aan deze liefde zo puur

Waarmee je mijn verblijven voedt

Deze liefde die danst en duurt

Decennialang met tientallen

Voor duizenden dozen

Waar ik je teken, ik hou van je

Die de vorm hebben van mijn naam

Het is een liefdesverklaring

Op al die trillende letters

Naar je papieren die ik doorneem

Eenmaal toevlucht gezocht in mijn kamer

Na je bravo's die me betoveren

En jouw boeketten die mij versieren

Daar zijn je ontroerende berichten

Dat maakt dat ik harder van het leven hou

Tranen in mijn ogen zeg ik de hele tijd tegen mezelf

Ik wil hem meteen beantwoorden

Maar mijn slaap is belangrijk

Ik zoek hem net zo veel als hij mij ontwijkt

Eindelijk droom ik van mijn kinderen

Die ik snel zal vinden

Gewoon een moeder zijn

Een goede moeder die alleen in gebreke blijft

Om zoveel van je te houden

Dat mijn kinderen me aan jou lenen

Om me mooier terug te zien komen

Zij die geen jaloers hart hebben

Zij van wie ik hou van deze zon

Waarvan ik u de reflecties aanbied

Waarvan ik de vonken neurie

Waarvan ik je verzen geef

Het is een liefdesverklaring

Aan u die openbaar wordt genoemd

Jij die ik het hof maak

Allemaal op smaak gebracht met muziek

Jij die ik een beetje dichterbij zie

Wanneer je bidt door je geduld

Wanneer je leven het toelaat

Als ik naar de sessie kom

Dit is mijn liefdestoewijding

Op al je spraakzame stiltes

Wanneer je vroeg of laat aan de beurt bent

Van op het aanrecht leunen

Voor dit moment waar ik van geniet

Elke lach en elke traan

We willen graag meer met elkaar praten

Maar we houden terug van het einde van de ziel

Ik zou niet met je uit eten gaan

Het is niet mogelijk en ook niet nodig

We gaan elkaar weer ontmoeten

Volgende tour, volgend concert

Ik heb mijn leventje zonder tumult

Terwijl mijn man op me wacht

Mijn volwassene verandert in een volwassene

En mijn baby doet hetzelfde

Ik zit een beetje tussen twee stoelen in

Tussen twee paradijzen staan

Je bent meer dan een haakje

In deze dagelijkse die ik koester

Je bent een beetje van mijn familie

Je maakt deel uit van wie ik ben

Van wat ik mijn twee dochters leer

Van mijn wijsheid, van mijn dwaasheid

Het is een liefdesverklaring

Dat ik nooit heb geschreven

En ik heb het je altijd aangedaan

Vooral als ik je moet verlaten

En dat mijn hart duizend keer draait

Omdat ik weet dat ik je zal missen

Je bent meer waard dan de omweg

Maar goed, ik ga naar huis...