Drôle de mine - Lynda Lemay

T’as du plomb dans la tête

Les soirs où tu m’la fais

Quand j’veux pas qu’tu t’arrêtes

Tu me boudes et te tais

Quand je suis à bout d’nerfs

Tu te roules sur la table

Jusqu'à tomber par terre

Et rester introuvable

Et pourtant, y’a des soirs

Où tu t’moules à mes doigts

Parfois j’ai peine à croire

Les mots que tu m’envoies

Tu fais semblant de rien

Mais t’as le sang qui bout

Tu me prends par la main

Puis tu danses comme un fou

Je te porte à ma bouche

Te mordille en douceur

Et c’est moi qui te couche

Après de longues heures

T’as du plomb dans la tête

Et ce soir j’me la paie

Tu veux pas faire la fête

Tu veux pas faire la paix

Ça m’tentait pas d’attendre

Après ta bonne humeur

C’que tu viens d’entreprendre

C’est un mauvais quart d’heure

C’pas ma faute si des fois

C’est en plein restaurant

Que j’ai envie de toi

Devant d’autres clients

Tu peux t’compter chanceux

J’suis juste un peu bohème

Tu vivras peut-être pas vieux

Mais tu sais que je t’aime

Y en a des pires que toi

Ceux qui se prostituent

Sous n’importe quels doigts

Sur n’importe quelle rue

En disant des sottises

Pour des questions d’argent

Paraît qu’on les méprise

Chaque fois qu’on les prend

Faudrait bien que tu saches

Quand tu te sens miné

Qu’ceux qui bavent et qui crachent

T’as rien à leur envier

Moi j’en connais pas mal

Qui se voient condamnés

Plongés dans un journal

À faire des mots croisés

T’as du plomb dans la tête

Et ce soir tu t’la casses

Quand j’veux jouer au poète

Tu t’retournes et t’effaces

Mais tu feras c’que tu veux

Je t’aurai à l’usure

Dis pas que t’es trop vieux

Pour une autre aventure

C’pas ma faute si tu rêves

De n’pas être éphémère

Moi aussi ça m'énerve

De finir en poussière

J’crois qu’on vient tous au monde

Pour broyer du noir

À chacun ses secondes

Au fond de l’aiguisoir

Y en a des pires que toi

Ceux qui se prostituent

Sous n’importe quels doigts

Sur n’importe quelle rue

En disant des sottises

Pour des questions d’argent

Paraît qu’on les méprise

Chaque fois qu’on les prend

Faudrait bien que tu saches

Quand tu te sens miné

Qu’ceux qui bavent et qui crachent

T’as rien à leur envier

Moi j’en connais pas mal

Qui se voient condamnés

Plongés dans un journal

À faire des mots croisés

Y’en a bien des plus grands

Et des plus colorés

Qui ont l’air insignifiant

Quand tu t’mets à parler

Y a que toi qui me donnes

Des frissons dans l'échine

Y a que toi qui m'étonnes

Avec ta drôle de mine

T’as du plomb dans la tête

Et ce soir c’est bizarre

T’as la mine mauvaise

Et t’as les traits tirés

T’as du plomb dans la tête

Mais c’est vrai qu’il est tard

Si tu veux qu’on arrête

J’vais même pas t’aiguiser

Je hebt lood in je hoofd

De avonden wanneer je het mij aandoet

Wanneer ik niet wil dat je stopt

Je mokken en zwijg

Als ik ten einde raad ben

Je rolt op de tafel

Tot ik op de grond val

En onvindbaar blijven

En toch zijn er avonden

Waar je jezelf naar mijn vingers vormt

Soms vind ik het moeilijk te geloven

De woorden die je naar mij stuurt

Je doet alsof niets

Maar je bloed kookt

Je neemt me bij de hand

Dan dans je als een gek

Ik breng je naar mijn mond

Knabbelt zachtjes aan je

En ik ben het die je neerlegt

Na lange uren

Je hebt lood in je hoofd

En vanavond betaal ik ervoor

Je wilt niet feesten

Je wilt geen vrede sluiten

Het heeft me niet verleid om te wachten

Na je goede humeur

Wat ben je net begonnen

Het is een slecht kwartaal

Het is niet mijn schuld dat soms

Het is in het midden van een restaurant

Dat ik je wil

In het bijzijn van andere klanten

Je mag van geluk spreken

Ik ben gewoon een beetje bohemien

Je leeft misschien niet om oud te worden

Maar je weet dat ik van je hou

Er zijn er die erger zijn dan jij

Degenen die zichzelf prostitueren

Onder alle vingers

In elke straat

Onzin praten

Voor geldzaken

Het lijkt erop dat we ze verachten

Elke keer als we ze nemen

Je zou moeten weten

Wanneer je je ondermijnd voelt

Dan degenen die kwijlen en spugen

Je hebt niets om ze te benijden

ik weet niet veel

Wie ziet zichzelf veroordeeld?

Ondergedompeld in een dagboek

Kruiswoordraadsels maken

Je hebt lood in je hoofd

En vanavond breek je het

Als ik de dichter wil spelen

Je draait je om en wist jezelf uit

Maar je zult doen wat je wilt

Ik zal je uitputten

Zeg niet dat je te oud bent

Voor een ander avontuur

Het is niet mijn schuld als je droomt

Niet kortstondig zijn

Ik ook, het irriteert me

Om in het stof te eindigen

Ik geloof dat we allemaal op de wereld komen

Te broeden

Ieder zijn eigen seconden

Aan de onderkant van de puntenslijper

Er zijn er die erger zijn dan jij

Degenen die zichzelf prostitueren

Onder alle vingers

In elke straat

Onzin praten

Voor geldzaken

Het lijkt erop dat we ze verachten

Elke keer als we ze nemen

Je zou moeten weten

Wanneer je je ondermijnd voelt

Dan degenen die kwijlen en spugen

Je hebt niets om ze te benijden

ik weet niet veel

Wie ziet zichzelf veroordeeld?

Ondergedompeld in een dagboek

Kruiswoordraadsels maken

Er zijn veel grotere

En meest kleurrijke

Die er onbeduidend uitzien

Wanneer je begint te praten

Alleen jij geeft mij

Rillingen over de rug

Alleen jij verbaast me

Met je grappige gezicht

Je hebt lood in je hoofd

En vanavond is raar

Je ziet er slecht uit

En je functies zijn getekend

Je hebt lood in je hoofd

Maar het is waar dat het laat is

Als je wilt dat we stoppen

Ik ga je niet eens slijpen