Des comme lui - Lynda Lemay

Je le reçois chez nous

Comme si de rien n'était

Et j’embrasse ses joues

Comme s’il le méritait

Je le traite comme si

Je n' savais rien du tout

Je cache mon mépris

Je masque mon dégoût

Puis je souffle à son lobe

«Donnez-moi votre manteau»

Et dans la garde-robe

J' le place comme il faut

Et je lui offre à boire

Comme à toute la famille

Je lui dis de s’asseoir

Comme pour être gentille

Alors il est bien là

Au cœur du réveillon

Avec maman, papa

Mes sœurs et leurs fistons

Et puis y a les cousines

Et puis y a les plus vieux

Et puis y a leurs copines

Et de lointains neveux

Et dire que des comme lui

Ailleurs on les punit

Ces faiseurs de délits

Ces défaiseurs de lits

Qui s’attaquent aux petits

Qui menacent les nôtres

Dès l'âge des Barbie

Dès l'âge des chaises hautes

Je suis là que j' l’accueille

Ce sale prédateur

J' m’assure d' l’avoir à l'œil

Chaque seconde de chaque heure

Et je n' suis jamais loin

Quand il part au p’tit coin

Je compte les gamins

Je surveille et je crains

D’avoir baissé les yeux

Juste le temps qu’une fillette

Se frappe au vieux monsieur

En allant aux toilettes

Et j’apprends à mon fils

À n' pas devenir proie

Et je fais la police

Mais je ne l’appelle pas

Je purge une sentence

De trente ans de silence

Depuis les confidences

De mon amie d’enfance

Qui m’a décrit mon oncle

Dans ses moments de rut

Elle tremblait de honte

Elle me répétait «Chut»

Elle m’a tant suppliée

De n' le dire à personne

Qu’alors moi j’ai juré

Et revoilà cet homme

Encore dans mon espace

Bien assis dans ma chaise

Personne ne sait c' qui s' passe

Ou ceux qui l' savent se taisent

Et dire qu’y a des comme lui

Que l’on jette en prison

Et qui s' prennent de jolies

Brutales corrections

Pourtant lui est ici

Dans ma propre maison

Et j' lui offre un whisky

Avec des p’tits glaçons

Et dire que des comme lui

Ailleurs on les punit

Ils passent menottés

Penauds à la télé

Et tout l' monde s’en réjouit

En ce soir de Noël

Et mon amie m’appelle

Et dès qu’y s’ra parti

J' la recevrai chez nous

Comme depuis tout l' temps

J’embrasserai ses joues

Elle le mérite tant

Il y a tant de comme elle

Toujours en thérapie

Il y a tant de comme lui

Qu’on n' voit pas aux nouvelles

Et moi, comme d’autres, moi

J’accepte sa visite

Il est un hors-la-loi

Je suis une hypocrite

Coincée entre un silence

Où sommeille ma famille

Et l'éternelle souffrance

De ma vieille amie d' fille

Il ressort de chez nous

Comme si de rien n'était

Tout souriant et tout saoul

Il a même pas d' regrets

Je masque mon dégoût

Et j’attends mon amie

Qui au départ du loup

Vient me rejoindre ici

Un peu comme une brebis

À p’tits pas dans la neige

Qui a peur, qui se protège

Encore de l’ennemi

Et dire que des comme lui

Y en a plein les maisons

Plein les messes de minuit

Et plein les réveillons

J’entends des p’tits chaussons

Qui glissent derrière moi

J' me r’tourne, y a mon garçon

Dans son p’tit pyjama

Y vient me dire bonne nuit

J' lui dis «tu dormais pas ?»

Et je vois mon amie

Avoir un grand coup d' froid

Et moi dans un frisson

Qui n’en finira plus

Je vois un p’tit camion

Que je n’avais pas vu

Dans sa main toute menue

Sur son cœur innocent

Ma promesse tenue, ma chère amie

Je n' la tiens plus maintenant

Ik ontvang het bij ons thuis

Alsof er nooit iets is gebeurd

En ik kus haar wangen

Alsof hij het verdiende

ik behandel het als

Ik wist helemaal niets

Ik verberg mijn minachting

Ik verberg mijn afschuw

Dan blaas ik op zijn oorlel

"Geef me je jas"

En in de kledingkast

ik plaats het goed

En ik bied hem een ​​drankje aan

Zoals het hele gezin

Ik zeg haar dat ze moet gaan zitten

Graag aardig zijn

Dus daar is hij

In het hart van oudejaarsavond

Met mama, papa

Mijn zussen en hun zonen

En dan zijn er nog de neven

En dan zijn er nog de ouderen

En dan zijn er nog hun vriendinnen

En verre neven

En zeggen dat mensen hem leuk vinden

Elders worden ze gestraft

deze criminelen

Deze bedbrekers

die op de kleintjes jagen?

Wie bedreigt de onze?

Vanaf het Barbie-tijdperk

Vanaf de leeftijd van hoge stoelen

Ik ben hier om haar te verwelkomen

Dat smerige roofdier

Ik hou het zeker in de gaten

Elke seconde van elk uur

En ik ben nooit ver

Als hij naar het hoekje gaat

Ik tel de kinderen

Ik kijk en ik ben bang

Om naar beneden te hebben gekeken

Net zo lang als een klein meisje

Raak de oude heer

Naar het toilet gaan

En ik leer mijn zoon

Om niet ten prooi te vallen

En ik doe de politie

Maar ik bel haar niet

Ik zit een straf uit

Dertig jaar stilte

Sinds de vertrouwelijkheid

Van mijn jeugdvriend

Wie beschreef mijn oom voor mij?

In haar bronstmomenten

Ze trilde van schaamte

Ze bleef "Stilte" tegen me herhalen

Ze smeekte me zo veel

Vertel het aan niemand

Dat heb ik toen gezworen

En daar komt die man weer

Nog steeds in mijn ruimte

Lekker op mijn stoel gezeten

Niemand weet wat er aan de hand is

Of degenen die het weten zijn stil

En zeggen dat er mensen zijn zoals hij

Dat we in de gevangenis gooien

En die nemen mooi

Brute correcties

Toch is hij hier

In mijn eigen huis

En ik bied hem een ​​whisky aan

Met kleine ijsblokjes

En zeggen dat mensen hem leuk vinden

Elders worden ze gestraft

Ze passeren geboeid

schaapachtig op tv

En iedereen verheugt zich

Op deze kerstavond

En mijn vriend belt me

En zodra het weg is

Ik zal haar bij ons thuis ontvangen

Zoals gewoonlijk

Ik zal haar wangen kussen

Ze verdient het zo veel

Er zijn er zoveel zoals zij

Nog in therapie

Er zijn er zoveel zoals hij

Dat zien we niet op het nieuws

En ik, net als anderen, ik

Ik accepteer zijn bezoek

Hij is een outlaw

ik ben een hypocriet

Gevangen tussen een stilte

Waar mijn familie slaapt

En het eeuwige lijden

Van mijn oude dochter vriend

Het komt van ons

Alsof er nooit iets is gebeurd

Allemaal lachend en dronken

Hij heeft niet eens spijt

Ik verberg mijn afschuw

En ik wacht op mijn vriend

Wie aan het begin van de wolf

Kom hier bij me

Een beetje als een schaap

Voetstappen in de sneeuw

Wie is er bang, wie beschermt?

meer vijand

En zeggen dat mensen hem leuk vinden

De huizen staan ​​er vol mee

Volledige middernachtmissen

En vol wakker worden

Ik hoor kleine pantoffels

die achter me glippen

Ik draai me om, daar is mijn jongen

In zijn kleine pyjama

Hij komt me welterusten zeggen

Ik vertel hem "je sliep niet?"

En ik zie mijn vriend

Krijg een grote koudegolf

En ik in een rilling

Wie zal er niet eindigen?

Ik zie een kleine vrachtwagen

die ik niet had gezien

In haar kleine hand

Op haar onschuldige hart

Mijn belofte gehouden, mijn beste vriend

Ik houd het nu niet vast