Ça m'fout la frousse - Lynda Lemay

On saura tout bientot

De l’avenirs des ames qui prendront corps

On saura tout des peaux de la moindre membrane, du moindre pore

On pourra tout prévenir, on pourra tout guérir avant la plaie

Mais si notre avenir a force de s’polir se surpeuplait

On aurait plus en bref qu’un monde sans relief a l’horizon

Un océan sans vague, une foret qu’on élague trop par trop

On naitrait tous enfin maitre de nos destins asseptisé

On naitrait tous pur sang droit d'éthique bien au dent, bien programmé

Prive de tout hasard de tout mauvais départ en début d’course

On va bien entendu

Par s’marcher dessus

Ca m’fou la frousse

A part les poupons bleux pauvre ombilicaux

Nés corde au cou

Héritier de la mal chance alors que la déficience grimpe en tabou

Sorti de mere coupable de n’etre pas capable de perfection

Alors qu’il serait normal que tout le monde soit égal a la maison

A part quelques victimes

De quelques rares crimes ou accidents

On défilerait ses heures ou s'éteigait les coeurs du bon vieux temps

Quand on laissait les vieilles accéder au sommeil en priant dieu

Quand on laissait les pieux s’en aller silencieux vers leur soleil

On serait tous solide construit comme des bolides moteurs intactes

Une clé dans l’contact

Et confiné au neutre

Et au claxon

Car sans compétition

On vivrait dans l’bouchon

Plaque contre plaque

Coincé dans une émeute

Faute de lever les feutres en fin de mission

Privé de tout hasard

De tout mauvais départ

En début d’course

On va bien entendu

Finir par s’marcher d’sus

Ca m’fou la frousse

Mais si j’venais d’apprendre que l’enfant en commande dans l’entrepot

Que le p’tit corps qui entre l’entre chair de mon ventre a mon défaut

Que le sang de mon sang manque de globule blanc comme sa maman

Ne tricherais je pas un peu pour qu’il n’ait que mes yeux pas mes tourments

Si on poussait le dard

De l’amnioscinthese

Jusqu’a outrence

Me prédisant obèse

Le fruit de mon espoir

Dès son enfance

Si on m’disait possible

De lui forger le gene

De la minceur

Ne serais je pas sensible

Au retrait d’ses problemes

De corps et d’coeur

Si j’me met dans la peau de ses parents décus d’enfant voué

A retourner la haut

Avant d’avoir perdu

Leur dent d’bébé

Ne ferais je pas au medecin tout ce que j’ai d’pied

Et d’main pour un miracle

Sacrifirais je mon fils pour que le monde en bout d’piste évite l’embacle

Est ce que l'évolution fera plus de mal que d’bon en tuant les ailes de ceux

qui s’envoleraient dans un mystere parfait et naturel

Si les dieux d’la recherche controlent un jour les crèches

Mieux qu’l'éternel

Meme si l’idée est douce

Meme si l’idée est belle

Ca m’fou la frousse

We zullen het snel weten

Van de toekomst van zielen die vorm zullen krijgen

We zullen alles weten over de huid van het kleinste membraan, de kleinste porie

We kunnen alles voorkomen, we kunnen alles genezen vóór de wond

Maar als onze toekomst zich overvol moet oppoetsen

We zouden kortom meer hebben dan een platte wereld aan de horizon

Een golfloze oceaan, een bos dat we te veel snoeien

We zouden allemaal eindelijk geboren meesters worden van ons gezuiverde lot

We zouden allemaal volbloed worden geboren, ethisch goed in de tand, goed geprogrammeerd

Ontneemt elke kans op een slechte start aan het begin van de race

We zullen natuurlijk

Door erop te stappen

ik word gek

Afgezien van de arme blauwe baby-umbilicals

Geboren strop om de nek

Erfgenaam van pech als handicap tot taboe stijgt

Voortkomend uit een moeder die schuldig is aan het niet tot perfectie in staat zijn

Terwijl het normaal zou zijn dat iedereen thuis gelijk is

Afgezien van een paar slachtoffers

Een paar zeldzame misdaden of ongelukken

We zouden onze uren doorbrengen waar de harten van de goede oude tijd waren gedoofd

Wanneer we oude vrouwen laten gaan slapen terwijl ze tot god bidden

Toen de staken werden achtergelaten om stil te gaan naar hun zon

We zouden allemaal sterk gebouwd zijn als onbeschadigde auto's

Een sleutel in het contact

En beperkt tot neutraal

En op de hoorn

Want zonder concurrentie

We zouden in de dop leven

plaat tegen plaat

Vast in een rel

Kan de markeringen aan het einde van de missie niet optillen

Elke kans beroofd

Van elke slechte start

Aan het begin van de race

We zullen natuurlijk

Eindig op stappen

ik word gek

Maar als ik net had vernomen dat het kind wat in het magazijn had besteld

Dat het kleine lichaam dat tussen het vlees van mijn buik komt, mijn schuld is

Dat het bloed van mijn bloed witte bloedcellen mist zoals zijn moeder

Zal ik niet een beetje vals spelen zodat hij alleen mijn ogen heeft, niet mijn kwellingen

Als we de pijl stoten

Amniocinthesis

tot overmaat

Ik voorspel dat ik zwaarlijvig ben

De vrucht van mijn hoop

Vanaf zijn kindertijd

Als mij werd verteld dat het mogelijk was

Om hem het gen te smeden

Afslanken

Zou ik niet gevoelig zijn?

Teruggetrokken uit zijn problemen

Met lichaam en hart

Als ik mezelf in de schoenen plaats van zijn teleurgestelde ouders van een gedoemd kind

Om terug te keren naar de top

Voordat ik verloor

Hun melktand

Zal ik de dokter niet alles aandoen wat ik aan mijn voeten heb?

En hand voor een wonder

Zou ik mijn zoon opofferen zodat de wereld aan het einde van de baan de opstopping vermijdt?

Zal evolutie meer kwaad dan goed doen door de vleugels daarvan te doden?

die zou wegvliegen in een perfect en natuurlijk mysterie

Als de goden van het onderzoek op een dag de wiegjes beheersen

Beter dan het eeuwige

Ook al is het idee lief

Ook al is het idee mooi

ik word gek