Blessée - Lynda Lemay

Blessée

Blessée depuis un jour perdu

Dont elle ne se souvient même plus

Blessée

Blessée comme un pigeon qui boite

Et qui tourne en rond sur l´asphalte

Blessée

Comme un passé qui la poursuit

Comme la nuit poursuit le jour

Blessée

Dans son cœur gros que toute sa vie

Elle conduira comme un poids lourd

Blessée

Par un papa tellement sec

Que le désert a l´air mouillé

Blessée

Par les vieux doigts d´un vilain mec

Que sa mère a même pas quitté

Blessée

Par un de ces coureurs de victimes

Qui lui a arraché ses jupons

Blessée

Dans ses désirs les plus intimes

Qu´on lui tordait comme des chiffons

Blessée

À force de toujours tomber

En bas d´ sa vie en construction

Blessée

Mais toujours prête à se relever

Et à redresser le menton

Blessée

Sans doute à la vie à la mort

Blessée oui, mais pas morte encore

Blessée

Mais résolue à vivre mieux

Cette foutue vie qui lui en veut

Blessée

Au creux d´ son histoire en lambeaux

Mais l´espoir en un seul morceau

Blessée

Pressée de voir s´achever la guerre

Blessée avec le bras en l´air

Pressée

D´agiter son p´tit drapeau gris

Celui que le temps a sali

Blessée

Par un papa tellement vieux

Qu´il aura pas l´ temps d´aimer mieux

Blessée

Par une maman bien peu mature

Qui est du même sang que la blessure

Blessée

Et prête à prendre sous son aile

Tous les autre blessés comme elle

Blessée

Mais convaincue qu´un jour viendra

Où la souffrance s´estompera

Blessée

Comme tant d´ personnes sur la planète

Que tout éprouve, que rien n´arrête

Blessée

Mais c´est la plus forte de toutes

Et son cœur lourd tient bien la route

gewond

Gewond van een verloren dag

Wat ze zich niet eens herinnert

gewond

Gewond als een manke duif

En rondjes draaien op het asfalt

gewond

Als een verleden dat haar achtervolgt

Zoals de nacht de dag achtervolgt

gewond

In zijn hart groter dan zijn hele leven

Ze zal rijden als een zwaargewicht

gewond

Door zo'n droge papa

Dat de woestijn er nat uitziet

gewond

Door de oude vingers van een ondeugende man

Dat haar moeder niet eens is weggegaan

gewond

Door een van die slachtofferlopers

Wie heeft haar petticoats uitgetrokken?

gewond

In zijn meest intieme verlangens

Dat ze hem als vodden uitwrongen

gewond

Door altijd te vallen

Zijn leven in aanbouw

gewond

Maar altijd klaar om op te staan

En strek je kin

gewond

Waarschijnlijk leven en dood

Gewond ja, maar nog niet dood

gewond

Maar vastbesloten om beter te leven

Dit verdomde leven heeft een hekel aan hem

gewond

Op de bodem van zijn gescheurde geschiedenis

Maar hoop in één stuk

gewond

In een haast om de oorlog te zien eindigen

Pijn met arm in de lucht

Haast je

Om met zijn kleine grijze vlag te zwaaien

Degene die door de tijd is bevuild

gewond

Door zo'n oude papa

Dat hij geen tijd zal hebben om beter lief te hebben

gewond

Door een onvolwassen moeder

Wie is van hetzelfde bloed als de wond?

gewond

En klaar om onder zijn hoede te nemen

Alle andere doen pijn zoals zij

gewond

Maar ervan overtuigd dat er een dag zal komen

Waar de pijn zal vervagen

gewond

Zoals zoveel mensen op de planeet

Dat alles beleeft, dat niets stopt

gewond

Maar het is de sterkste van allemaal

En zijn zware hart houdt de weg goed vast