Every Defeat a Divorce (Three Lions) - Los Campesinos!

I am not a crutch, although my knees are rife with woodworm

And the mealworms I misheard for lunch are rotting in my guts

With a childhood of fingernails that ripped my throat to shreds

A walk that chimes like church bells

From all these loose joints in my legs

These three lions that were sitting on my chest

Are clawing hard into my skin as I am gasping for my breath

And as they each play noughts and crosses

On the scratches they have left

I have to screw up both my eyes as it goes into sudden death

They whisper, «Really all these noughts are circles holed, bereft

And all these crosses, crucifixes

Spreading guilt and sense of dread»

And as we stumbled homeward up the hill

To where you used to live

The cold makes ice upon our cheeks

From all the tears that we have shed

These things rattle 'round my head

If he hasn’t blown the whistle

Then it isn’t quite the end

Every defeat a divorce

Although I look surprised, it’s par for the course, I guess

Every defeat a divorce

Although I look surprised, it’s par for the course, I guess

And I don’t really know now what I thought I knew then

You can lead a horse to water, but it won’t drown itself

This one family photograph always floats to the top

Like a beaming, bloated corpse, though having been made up

My memories are sepia, but the photograph is not

An historian is fucking with them, as deadly as garrotte

Where they’re standing in the kitchen

With his arms around her waist

With no idea of what’s to come and with a smile across your face

And all the fittings are the same but every other thing has changed

Must forget everything you know

As though your mouth and tongue estranged

Small comforts found in ABBA Gold and electronic chess

When West Clewes was my Waterloo, my most dramatic test

Now I’ve been walking down the shortcuts

And the alleys in the dark

Because I’m not scared of the shadows

They’re no blacker than my heart

These things rattle 'round my head

If he hasn’t blown the whistle

Then it isn’t quite the end

Every defeat a divorce

Although I look surprised, it’s par for the course, I guess

Every defeat a divorce

Although I look surprised, it’s par for the course, I guess

But how could I ever refuse?

I feel like I lose when I lose

And I don’t even know now what I thought I knew then

You can lead a horse to water, but it won’t drown itself

Ik ben geen kruk, hoewel mijn knieën vol zitten met houtworm

En de meelwormen die ik tijdens de lunch verkeerd heb gehoord, zijn aan het rotten in mijn ingewanden

Met een kindertijd van vingernagels die mijn keel aan flarden scheurden

Een wandeling die klinkt als kerkklokken

Van al deze losse gewrichten in mijn benen

Deze drie leeuwen die op mijn borst zaten

klauwen hard in mijn huid terwijl ik naar adem snak

En terwijl ze elk nullen en voorzetten spelen

Op de krassen die ze hebben achtergelaten

Ik moet mijn beide ogen verknoeien als het overgaat in een plotselinge dood

Ze fluisteren: "Echt al deze nullen zijn cirkels met gaten, beroofd"

En al deze kruisen, crucifixen

Schuldgevoel en angst verspreiden»

En terwijl we naar huis strompelden de heuvel op

Naar waar je vroeger woonde

De kou maakt ijs op onze wangen

Van alle tranen die we hebben vergoten

Deze dingen rammelen om mijn hoofd

Als hij niet heeft gefluit

Dan is het nog niet helemaal het einde

Elke nederlaag een scheiding

Hoewel ik er verbaasd uitzie, hoort het bij de cursus, denk ik

Elke nederlaag een scheiding

Hoewel ik er verbaasd uitzie, hoort het bij de cursus, denk ik

En ik weet nu niet echt wat ik toen dacht te weten

Je kunt een paard naar het water leiden, maar het zal zichzelf niet verdrinken

Deze ene familiefoto zweeft altijd naar de top

Als een stralend, opgeblazen lijk, hoewel verzonnen

Mijn herinneringen zijn sepia, maar de foto niet

Een historicus neukt met ze, zo dodelijk als Garrotte

Waar ze staan ​​in de keuken

Met zijn armen om haar middel

Zonder idee van wat komen gaat en met een glimlach op je gezicht

En alle fittingen zijn hetzelfde, maar al het andere is veranderd

Moet alles vergeten wat je weet

Alsof je mond en tong van elkaar vervreemd zijn

Kleine gemakken gevonden in ABBA Gold en elektronisch schaken

Toen West Clewes mijn Waterloo was, mijn meest dramatische test

Nu ben ik over de snelkoppelingen gelopen

En de steegjes in het donker

Omdat ik niet bang ben voor de schaduwen

Ze zijn niet zwarter dan mijn hart

Deze dingen rammelen om mijn hoofd

Als hij niet heeft gefluit

Dan is het nog niet helemaal het einde

Elke nederlaag een scheiding

Hoewel ik er verbaasd uitzie, hoort het bij de cursus, denk ik

Elke nederlaag een scheiding

Hoewel ik er verbaasd uitzie, hoort het bij de cursus, denk ik

Maar hoe zou ik ooit kunnen weigeren?

Ik heb het gevoel dat ik verlies als ik verlies

En ik weet nu niet eens wat ik toen dacht te weten

Je kunt een paard naar het water leiden, maar het zal zichzelf niet verdrinken