Wolfgang - Lino

J’voulais écrire une merde positive, mais mon stylo refuse

Pour ceux qui voient la rue comme une mère, mes mots fusent

Au kilo, c’est mon refuge, le rap

J’traverse l’Enfer sans ventilo, sans clim'

Macadam philo', Beretta Franklin

Mon arme chante et j’marche seul comme dit l’autre

J’vous laisse rêver d’un monde sans crime

Crevé, j’m’arrache sur mon îlot, douleurs sans cris

J’suis revenu du brasier en footing

J’diffuse mon savoir, j’fais des drives-by shooting

C’est mort ça commence à se voir

Petite guérilla sur un son, bavard, j’suis un nègre en or

Impact de balle en guise de poinçon

J’laisse cogner mes vers, j’attends la pluie de météores

Les remords frappent à visage découvert donc je reconnais mes torts

Et j’appuie où ça fait mal, le fond la forme mon harmonie

Y’a plus qu’des Tony, Many, Nino et Gee Money

L’amitié se monnaie, l’amour se planque dans un bar à hôtesses

La liberté à Osny, loin de nos tess'

J’te rappe les chroniques d’un drame annoncé vu que mon art proteste

Avec la même ironie qu’un canon-scié

Mon nid je l’ai fait dans une cible avant de partir au bout du monde

Genre missile j’trace déter comme un martyr au bout d’une bombe

La place j'éclaire, ça tire, je crache du plomb

J’ai grandi Cité Carter, entre l’truand et l’bon

Avant qu’on me la retire la vie, j'écris à l’encre de mes artères

La foudre j’attire, j’irai au paradis en charter

J’ai le Peter Pan syndrome mais sans la berceuse S.V.P

Cherche l’assassin de mon enfance avec un pompe sur l’siège bébé

Musique à tête chercheuse, j’rêve d’une bombe à la Fashion Week

Trop en avance j’ai mon LP dans la Playstation 8

D’puis FPP on blesse, apprenti punchliner

Pas facile de faire l'œil du tigre avec du eyeliner

Rap Call Of Duty en ce qui me concerne, j’adoucis pas les titres

C’est pas du Polanski, ma 'zique touche pas les p’tites

J’suis pas venu parler fric, j’ai pris la pilule rouge à Morpheus

Une mèche, du plastic j’fais du Wolfgang Amadeus

La rue fait «oui» de la tête à chaque mesure que je crache

Ça pue le classique, un son de crapules

Wolfgang, Wolfgang

Le beat on l’plastique, j’cache une menace sous la capuche

L’ambiance la brûle

Wolfgang Wolfgang

Zique de parias, les rats des blocs en redemandent

Wolfgang, ça reste basique les rats des blocs en redemandent.

Eh !

On fait dans le tragique, j’compose des gros concertos en Do majeur

Wolfgang, Wolfgang, Wolfgang !

Si les hommes naissent pour mourir, mes requiems sont des berceuses

Les flammes j’les nourris, j'écris des missives à têtes chercheuses

Prêt à faire feu, le disque est sur la rampe de lancement

Un beat nerveux, un sample comme au commencement

Mon nom sur le missile, ça semble étrangement

Calme ici comme avant l’orage

Du verbe, des homicides, tous mes vieux démons font plus leur âge

J’atteins mes cibles, j’rappe, fauche les mots, le groove on l’aime sec

J’serais une légende vivante si j'étais mort au 18ème siècle

Mais j’sais pas mourir faut l’admettre, j’suis lucide et pas pressé

Comme si j'écrivais ma lettre de suicide sur mon avis de décès

J’ai pris des coups pour une vie parfaite sans les menottes et l’palier

Mon dégoût de la défaite est plus violent qu’mon envie de gagner

J’viens pour brûler la fête, maintenant le feu tu sais qui l’a mis

J’prends pas ma retraite, j’leur passe le relais, c’est un bâton de dynamite

Kick, charley;

gros tsunamis dans un verre de vodka sec

La rue m’admire depuis l'époque du poste cassette

De l’art de la douleur t’entendras pas mon microphone gémir

Y’a les génies, les escrocs, moi j’suis un escroc de génie !

Un accroc dans leur plans j’leur ai mise vu qu’ils veulent qu’on cesse

Les meilleurs partent en premier sauf quand il est question de sexe

Rap Call Of Duty en ce qui me concerne, j’adoucis pas les titres

C’est pas du Polanski, ma 'zique touche pas les p’tites

J’suis pas venu parler fric, j’ai pris la pilule rouge à Morpheus

Une mèche, du plastic j’fais du Wolfgang Amadeus

La rue fait «oui» de la tête à chaque mesure que je crache

Ça pue le classique, un son de crapules

Wolfgang, Wolfgang

Le beat on l’plastique, j’cache une menace sous la capuche

L’ambiance la brûle

Wolfgang Wolfgang

Zique de parias, les rats des blocs en redemandent

Wolfgang, ça reste basique les rats des blocs en redemandent.

Eh !

On fait dans le tragique, j’compose des gros concertos en Do majeur

Wolfgang, Wolfgang, Wolfgang !

Ik wilde positieve shit schrijven, maar mijn pen weigert

Voor wie de straat als moeder ziet, vliegen mijn woorden

Per kilo, het is mijn toevluchtsoord, rap

Ik ga door de hel zonder ventilator, zonder airconditioning

Macadam-filosofie, Beretta Franklin

Mijn wapen zingt en ik loop alleen zoals de ander zegt

Ik laat je dromen van een wereld zonder misdaad

Verbrand, ik scheur mezelf weg op mijn eiland, pijn zonder kreten

Ik kwam terug van het joggen in vuur en vlam

Ik verspreid mijn kennis, ik doe aan drive-by shooting

Het is dood, het begint zichtbaar te worden

Kleine guerrilla op een geluid, spraakzaam, ik ben een gouden nigger

Kogelinslag als een stoot

Ik laat mijn verzen raken, ik wacht op de meteorenregen

Wroeging slaat openlijk toe, dus ik geef mijn fouten toe

En ik druk waar het pijn doet, de achtergrond vormt mijn harmonie

Er is meer dan Tony, Many, Nino en Gee Money

Vriendschap krijgt geld, liefde verstopt zich in een hostess-bar

Vrijheid in Osny, ver van onze tess'

Ik breng je de kronieken van een aangekondigd drama sinds mijn kunstprotesten

Met dezelfde ironie als een afgezaagd kanon

Mijn nest, ik heb het in een doelwit gemaakt voordat ik naar het einde van de wereld vertrok

Als een raket spoor ik als een martelaar aan het einde van een bom

Het vierkant dat ik oplicht, het schiet, ik spuug lood

Ik ben opgegroeid in Cité Carter, tussen het lelijke en het goede

Voordat mijn leven wordt weggenomen, schrijf ik met inkt in mijn aderen

Bliksem trek ik aan, ik ga met een charter naar de hemel

Ik heb het Peter Pan-syndroom, maar alsjeblieft zonder het slaapliedje

Zoek de moordenaar uit mijn jeugd met een pomp op het babyzitje

Muziek met een homing head, ik droom van een bom op Fashion Week

Te vroeg heb ik mijn LP in de Playstation 8

Sindsdien FPP doen we pijn, leerling punchliner

Niet gemakkelijk om tijgeroog te doen met eyeliner

Rap Call Of Duty wat mij betreft verzacht ik de titels niet

Het is Polanski niet, mijn muziek raakt de kleintjes niet

Ik kwam niet om over geld te praten, ik nam de rode pil van Morpheus

Een lont, plastic ik doe Wolfgang Amadeus

De straat knikt 'ja' tegen elke bar die ik spuug

Het stinkt naar klassiek, een geluid van schurken

Wolfgang, Wolfgang

De beat op het plastic, ik verberg een bedreiging onder de motorkap

De sfeer brandt haar

Wolfgang Wolfgang

Zique de pariahs, de ratten van de blokken vragen om meer

Wolfgang, het is nog steeds de basis dat blokratten meer willen.

Hoi!

We doen in het tragische, ik componeer grote concerten in C majeur

Wolfgang, Wolfgang, Wolfgang!

Als mensen zijn geboren om te sterven, zijn mijn requiems slaapliedjes

Ik voed ze met de vlammen, ik schrijf brieven met gerichte hoofden

Klaar om te vuren, de schijf ligt op het lanceerplatform

Een nerveuze beat, een sample zoals in het begin

Mijn naam op de raket, het lijkt vreemd

Rust hier als voor de storm

Woorden, moorden, al mijn oude demonen zien er ouder uit

Ik bereik mijn doelen, ik rap, maai de woorden, de groef we willen het droog

Ik zou een levende legende zijn als ik stierf in de 18e eeuw

Maar ik weet niet hoe ik moet sterven, ik moet toegeven, ik ben helder en heb geen haast

Alsof ik mijn afscheidsbrief op mijn overlijdensbericht schrijf

Ik heb klappen opgevangen voor een perfect leven zonder de handboeien en de landing

Mijn afkeer van een nederlaag is gewelddadiger dan mijn verlangen om te winnen

Ik kom om het feest te verbranden, nu het vuur, je weet wie het heeft aangestoken

Ik ga niet met pensioen, ik geef ze over, het is een staaf dynamiet

kick, hi-hat;

grote tsunami's in een glas droge wodka

De straten hebben me bewonderd sinds de dagen van de cassettespeler

Van de kunst van pijn hoor je mijn kreunende microfoon niet

Er zijn genieën, boeven, ik ben een geniale boef!

Een hapering in hun plannen Ik heb ze geplaatst omdat ze willen dat we stoppen

De beste gaan eerst, behalve als het om seks gaat

Rap Call Of Duty wat mij betreft verzacht ik de titels niet

Het is Polanski niet, mijn muziek raakt de kleintjes niet

Ik kwam niet om over geld te praten, ik nam de rode pil van Morpheus

Een lont, plastic ik doe Wolfgang Amadeus

De straat knikt 'ja' tegen elke bar die ik spuug

Het stinkt naar klassiek, een geluid van schurken

Wolfgang, Wolfgang

De beat op het plastic, ik verberg een bedreiging onder de motorkap

De sfeer brandt haar

Wolfgang Wolfgang

Zique de pariahs, de ratten van de blokken vragen om meer

Wolfgang, het is nog steeds de basis dat blokratten meer willen.

Hoi!

We doen in het tragische, ik componeer grote concerten in C majeur

Wolfgang, Wolfgang, Wolfgang!