Paradis Airlines - Lino

Simples maillons, on est c’que la vie veut qu’nous soyons

Nous sommes des bêtes de somme: maîtres ou esclaves, en somme

Simples lettres, petites ou grosses sommes

Amis ou traîtres, ennemis, peut-être

Ou tout simplement des hommes?

Des âmes perdues sans guides

Nos armes braquent le bonheur, Sésame s’ouvre

Comme la trappe sous nos pieds précipite mon corps dans le vide

Nos dieux sont en papier et c’est leur amour qui nous suicide

On est frappés par la foudre, comme conduits par un fou

Rattrapés par nos démons, la cervelle brûlée par la poudre

C’est encore loin l’Paradis?

Hé, c’est à combien l’Paradis?

Ce Monde me blesse la rétine

Me laisse aucuns choix d’la tétine à la tombe

À Dieu j’m’adresse certains soirs

Quand j’cherche un peu d’clarté, un sens à cette vie

J’me remémore le quartet: naissance, école, boulot et mort

Où est ma place, mon camp ici: croyant ou athé?

J’suis à l’abri des missiles, mais jusqu'à quand?

J’ai porté ma croix, maté mon côté sombre, et les trois six

Écarté le mal, mais jusqu'à quand?

J’suis là, assis seul dans les ténèbres, braquant le ciel du regard

On a l’art d’pisser la douleur quand on nait nègre

Le bien a déserté l'écran, on célèbre nos noces de feu

L’argent veut assassiner Dieu, le trône est vacant

Sur toutes les lèvres, on lit la même prière

Mais si on vise

Si l’Tout-Puissant est amour, pourquoi sa parole divise?

Le Monde est à nous, vu qu’on y vit

J’veux crever l’arme au poing et pas à genoux

C’est réel, c’est pas MTV

Y’a rien d’glamour mais j’relativise

J’avoue, la vie, elle a un drôle de sens de l’humour

Parfois, l’long du tunnel, on voit pas l’bout, mec, dans l’ghetto, on craque

Destin tracé comme le fœtus d’une mère défoncée au crack

La foi dans l’Créateur, pas en l’homme et ses légions

Mal comprise, religion devient arme de destruction massive

Ta guerre c’est un braquo, déguisé en juste cause

Un ange qui ment sous serment, des mômes qu’on arrose pour des gisements d’brut

J’te cause de rêves qui s'écroulent comme les Tours Jumelles

Cette pute de liberté qui perd son rimmel

Dans les rivières d’la haine, coule le sang des martyrs

Quand la peur gagne par KO, la morale repart en civière

Proche du chaos, mon cœur abrite le feu de Lucifer

Mais là-haut, faudra s’y faire, on nous a laissés le libre-arbitre

C’est la canicule, tout s’agite, le Sud encule le Nord

Le sol rougit, on changera pas ce monde à moins d’un paquet d’millions de morts

Vivre et apprendre à mourir

Se battre, vaincre ou rendre les armes

Faire face ou passer son temps à courir

Embrasser l’enfer, lui sourire et succomber à ses charmes

Avancer les poings serrés dans c’Monde

Enterrer sa peine, contrôler son destin

Même si c’est pas ici, ou dans c’Monde

Moi j’y arriverai, même à dos d’un putain d’missile, c’est certain

J’reviens m’livrer, c’est Bors, j’reviens œuvrer

J’rappe comme avec un flingue sur la tempe, tu peux pas mentir

Donc j’dis vrai, on commence à l’sentir, le souffre

Livré à moi-même, j’ai appris à manœuvrer le mic au bord du gouffre

Dans c’putain de monde, j'étouffe, alors j'écris

Souffle ma trentième de putain d’bougie dans les fourneaux de l’antéchrist

Si je l’bouffe le micro, c’est pour m’arracher autre part

J’commets des crimes musicaux pour arracher l’code barre

Il y a personne pour entendre tes cris?

T’allumes un brasier

Tu t'équipes, en cas d’conflit, Monsieur Vengeance est pas rassasié

Ce système pervers a fait l’casting, fallait qu'ça arrive:

Clara Morgane se change en Vierge Marie

J’ai l’organe vocal à un couplet d’exploser

Danse, j’pilonne la rime

J’irai danser sur les ruines de Babylone

J’veux mourir brave dans cette jungle

Prendre la bonne liane et partir humble sur Paradis Airlines

Paradis Airlines

Vivre et apprendre à mourir

Se battre, vaincre ou rendre les armes

Faire face ou passer son temps à courir

Embrasser l’enfer, lui sourire et succomber à ses charmes

Avancer les poings serrés dans c’Monde

Enterrer sa peine, contrôler son destin

Même si c’est pas ici, ou dans c’Monde

Moi j’y arriverai, même à dos d’un putain d’missile, c’est certain

Simpele links, we zijn wat het leven wil dat we zijn

We zijn lastdieren: meesters of slaven, kortom

Eenvoudige letters, kleine of grote sommen

Vrienden of verraders, vijanden, misschien

Of alleen mannen?

Verloren zielen zonder gidsen

Onze wapens zijn gericht op geluk, Sesam opent

Terwijl het luik onder onze voeten mijn lichaam in de leegte gooit

Onze goden zijn van papier en het is hun liefde die ons doodt

We zijn getroffen door de bliksem, als gedreven door een gek

Gegrepen door onze demonen, de hersenen verschroeid door het poeder

Is het nog ver weg van het paradijs?

Hé, hoeveel kost het Paradijs?

Deze wereld doet pijn aan mijn netvlies

Laat me geen keus van de fopspeen tot het graf

Tot God richt ik mezelf op bepaalde avonden

Als ik op zoek ben naar een beetje duidelijkheid, een zin in dit leven

Ik herinner me het kwartet: geboorte, school, werk en dood

Waar is mijn plaats, mijn kamp hier: gelovige of atheïst?

Ik ben veilig voor raketten, maar voor hoe lang?

Ik droeg mijn kruis, temde mijn donkere kant en de drie zessen

Weg kwaad, maar voor hoe lang?

Hier ben ik, alleen zittend in de duisternis, starend naar de lucht

We hebben de kunst om de pijn te pissen als we als neger geboren worden

Het goede heeft het scherm verlaten, we vieren onze bruiloft van vuur

Geld wil God vermoorden, de troon is vacant

Op ieders lippen lezen we hetzelfde gebed

Maar als we mikken?

Als de Almachtige liefde is, waarom zaait zijn woord dan verdeeldheid?

De wereld is van ons, zoals we erin leven

Ik wil sterven met een pistool in de hand en niet op mijn knieën

Het is echt, het is geen MTV

Er is niets glamoureus, maar ik relativeer

Ik geef toe, het leven heeft een grappig gevoel voor humor

Soms zien we langs de tunnel het einde niet, man, in het getto kraken we

Het lot getraceerd als de foetus van een gebarsten moeder

Geloof in de Schepper, niet in de mens en zijn legioenen

Verkeerd begrepen, religie wordt een massavernietigingswapen

Uw oorlog is een braquo, vermomd als een rechtvaardige zaak

Een engel die onder ede liegt, kinderen die gedrenkt worden voor ruwe afzettingen

Ik zorg ervoor dat je dromen die afbrokkelen als de Twin Towers

Deze vrijheidsbitch verliest haar rimmel

In de rivieren van haat stroomt het bloed van martelaren

Wanneer angst wint door knock-out, gaat moraliteit op een brancard

Dicht bij chaos, herbergt mijn hart het vuur van Lucifer

Maar daarboven, we zullen er aan moeten wennen, we kregen een vrije wil

Het is een hittegolf, alles beweegt, het Zuiden vreet het Noorden op

De grond is rood, we zullen deze wereld niet veranderen zonder een miljoen doden

Leef en leer te sterven

Vecht, versla of geef je over

Omgaan of de tijd voorbij laten gaan

Kus de hel, lach ernaar en bezwijk voor zijn charmes

Vooruitgang met gebalde vuisten in deze wereld

Begraaf zijn verdriet, beheers zijn lot

Zelfs als het niet hier is, of in deze wereld

Ik kom er, zelfs op de rug van een verdomde raket, dat is zeker

Ik kom terug om mezelf op te geven, het is Bors, ik kom weer aan het werk

Ik rap als met een pistool tegen mijn hoofd, je kunt niet liegen

Dus ik vertel de waarheid, we beginnen het te voelen, de pijn

Aan mijn lot overgelaten, leerde ik de microfoon op het randje te manoeuvreren

In deze verdomde wereld stik ik, dus ik schrijf

Blaas mijn dertigste verdomde kaars uit in de ovens van de antichrist

Als ik de microfoon opeet, is het om me ergens anders af te pakken

Ik bega muzikale misdaden om de streepjescode te pakken

Is er iemand die je gehuil hoort?

Je steekt een vuurpot aan

Je rust jezelf uit, in geval van conflict is Mr Vengeance niet tevreden

Dit kwaadaardige systeem deed de casting, het moest gebeuren:

Clara Morgane verandert in Maagd Maria

Ik heb het vocale orgel één couplet verwijderd van exploderen

Dans, ik beuk het rijm

Ik zal gaan dansen op de ruïnes van Babylon

Ik wil dapper sterven in deze jungle

Neem de juiste lijn en vertrek nederig met Paradis Airlines

Paradise Airlines

Leef en leer te sterven

Vecht, versla of geef je over

Omgaan of de tijd voorbij laten gaan

Kus de hel, lach ernaar en bezwijk voor zijn charmes

Vooruitgang met gebalde vuisten in deze wereld

Begraaf zijn verdriet, beheers zijn lot

Zelfs als het niet hier is, of in deze wereld

Ik kom er, zelfs op de rug van een verdomde raket, dat is zeker