De rêves et de cendres - Lino, Manon

Dis-moi à quoi tu rêves, dis, à quoi tu penses?

Ne regarde plus vers hier, l’horizon est immense

Dis-moi à quoi tu rêves, il faut que tu avances

Moi, j’entendrai tes prières, j'écouterai tes silences

Au bord du monde, j’regarde le gouffre, et le gouffre me regarde aussi

La fin tarde, ça sent l’souffre, et la tumeur a grossi

Jusqu'à mon dernier souffle, j’lutte;

l’image hardcore, on s’la forge

J’voulais brailler encore mais l’cri est mort dans ma gorge

J’ai pris un cahier, j’gratte mes plus belles colères

Pas des mots d’excuse, perdu dans l’système solaire

Les textes fusent loin des rimes scolaires, j’verrai où les BPM me mènent

Parce qu’ici tu peux être qui tu veux à part toi-même

Les semaines, les mois, les années brûlent, défilent on bosse des heures

On n’est plus des gosses, l'âge adulte, c’est comme le cimetière des rêveurs

Petite, le prince charmant a appris la galanterie sur Youporn

Son mari cherche l’amour à pas cher pendant qu’elle pouponne

Blessé dans la chair, les cœurs sur messagerie

Sentiments «#31#», la faucheuse met sa plus belle lingerie

Avant, on crevait anonyme, sans caméra, maintenant, c’est les strass qui nous

tuent

Tu crèves quand même mais tu passes sur Youtube

J’ai assisté aux funérailles d’la démocratie

On couvrira pas les actes de Fofana avec le rire d’Omar Sy

Trop faya, j’rêve de tuer une étoile comme le médecin d’Michael

Donne-moi une raison d’plus y croire ou ferme ta gueule

Des villes sous assistance respiratoire, j’salue la résistance

Compte à rebours avant la troisième guerre, j’m'évade du purgatoire

C’est d’la pensée qui se danse, la révolution sera pas Facebookisée

Mais faudra s’rendre à l'évidence, on avance tous déguisés

À défaut d’vivre, on simule, on s’défonce pour la sensation

De l’autre côté du globe, on s’immole, des murs se dressent

J’voulais les défoncer, maintenant, j’me contente de passer au-dessus

Le temps est persuasif comme un flingue et des sourcils froncés

Ici, la guerre se gagne le ventre vide, fatigué d’faire d’l’oseille

Achète des petites victoires, j’ai dû l’comprendre vite

Alors on prie un peu ou mal, cherchant l’coupable partout sauf dans nos glaces

Dédicace aux barres HLM où on a fait nos classes

Dis-moi à quoi tu rêves, dis, à quoi tu penses?

Ne regarde plus vers hier, l’horizon est immense

Dis-moi à quoi tu rêves, il faut que tu avances

Moi, j’entendrai tes prières, j'écouterai tes silences

C’est avec les tripes ou rien, jusqu'à c’que l’monde tienne dans ma paume

J'écris avec un surin, j’suis même pas à l’abri dans ma peau

Mes feuilles cicatrisent plus, j'écoute c’que l’Diable me chuchote

Quand j’en ai marre d’pisser l’message dans c’violon qui m’sert de chiottes

Ça nique le moral des troupes, l’ambiance annonce un carnage

On cède à la panique, la rage, ça fait des trous dans l’karma

J’ai embarqué dans l’Titanic en espérant grimper au ciel

L’orage a un rire satanique, et j’vois des triangles isocèles

La vie m'étrangle, ils ont délocalisé l’usine à rêves

Détourné la colère du peuple, focalisée sur des minarets

Plus d’get up, stand up;

le Ché, c’est plus qu’un t-shirt

Les deux pieds scotchés au bitume, c’est l’meilleur tricheur qui gagne

L’habitude de vivre entravé, une chaîne reste une chaîne, même en or

Et, même sans mordre, la vie reste une chienne

Ceux qui sont morts ont pris d’l’avance, ne cherchez pas mon blaze en haut d’la

page

J’suis pas d’ceux qui croient qu’les pêchés ça part au lavage

J’connais pas l’prix du bonheur, si ça s’achète, combien d’zéros tu mets?

La tombe avant l’déshonneur, petite, combien d’euros tu m’aimes?

J’suis pas donneur de leçons, pas meilleur qu’un autre, j’ai juste pigé

Qu’enfants on tuait l’temps, maintenant on rêve de l’figer

Sans excédent d’bagages, j’voyage léger, les regrets, c’est lourd

Nous, on sort en meute au crépuscule, la lune, c’est l’soleil des loups

On blâme la bombe, pas celui qui l’a amorcé

Le vice est insomniaque, y’a des traces de piqûres sur les bras d’Morphée

Le game est truqué, ils veulent que j’mette un bémol

Tous hypnotisés par l'écran, éduqués par Endemol

Des questions connes sans réponse, savent plus quel Dieu invoquer

Surtout ne pas s’poser les bonnes comme: «À quoi ça sert d’voter ?»

Encore, à moins qu’il fasse un putain d’froid polaire en enfer

J’sais que c’est les fous qui ont raison, j’fais confiance qu’aux hommes en

colère

Les saisons crèvent, on chie pas d’biff alors on rêve une fois dans l’sas

Braquer un peu d’kiffe, j’lis l'évangile selon Goldman & Sachs

Dis-moi à quoi tu rêves, dis, à quoi tu penses?

Ne regarde plus vers hier, l’horizon est immense

Dis-moi à quoi tu rêves, il faut que tu avances

Moi, j’entendrai tes prières, j'écouterai tes silences

Dis-moi à quoi tu rêves, à quoi tu penses?

Dis-moi à quoi tu rêves, l’horizon est immense

(À quoi tu rêves, à quoi tu rêves)

Ne regarde plus derrière, l’horizon est immense

Vertel me wat je droomt, vertel me, wat je denkt?

Kijk niet terug naar gisteren, de horizon is wijd

Vertel me waar je over droomt, je moet verder

Ik, ik zal je gebeden horen, ik zal luisteren naar je stiltes

Aan de rand van de wereld kijk ik naar de afgrond, en de afgrond kijkt ook naar mij

Het einde is laat, het ruikt naar pijn en de tumor is gegroeid

Tot mijn laatste ademtocht vecht ik;

het hardcore imago, we smeden het

Ik wilde weer brullen maar de schreeuw stierf weg in mijn keel

Ik nam een ​​notitieboekje, ik krab mijn mooiste woede

Geen woorden van verontschuldiging, verloren in het zonnestelsel

De teksten smelten weg van schoolrijmpjes, ik zie wel waar de BPM me brengt

Want hier kun je zijn wie je wilt, behalve jezelf

Weken, maanden, jaren branden, gaan voorbij, we werken uren

We zijn geen kinderen meer, volwassen worden is als het kerkhof van dromers

Als kind leerde Prince Charming dapperheid op Youporn

Haar man zoekt goedkope liefde terwijl ze borstvoeding geeft

Gewond in het vlees, harten op koerier

Gevoelens "#31#", de Magere Hein trekt haar mooiste lingerie aan

Vroeger stierven we anoniem, zonder camera, nu zijn het de steentjes die we

doden

Je sterft nog steeds, maar je geeft YouTube door

Ik woonde de begrafenis van de democratie bij

We zullen de acties van Fofana niet bedekken met het gelach van Omar Sy

Te faya, ik droom ervan een ster te doden zoals de dokter van Michael

Geef me nog een reden om het te geloven of hou je bek

Steden onder beademing, ik groet de weerstand

Aftellen naar de derde oorlog, ik ontsnap uit het vagevuur

Men denkt dat dansen, de revolutie niet op Facebook zal worden gezet

Maar we zullen de feiten onder ogen moeten zien, we gaan allemaal vermomd vooruit

Als we niet leven, simuleren we, worden we high van de sensatie

Aan de andere kant van de wereld steken we onszelf in brand, muren rijzen op

Ik wilde ze kapot slaan, nu ga ik gewoon over de top

Tijd is overtuigend als een pistool en fronst

Hier wordt de oorlog gewonnen op een lege maag, moe van het maken van zuring

Koop kleine overwinningen, ik moest het snel begrijpen

Dus we bidden een beetje of slecht, overal naar de dader zoekend behalve in onze spiegels

Toewijding aan de HLM-bars waar we hebben gestudeerd

Vertel me wat je droomt, vertel me, wat je denkt?

Kijk niet terug naar gisteren, de horizon is wijd

Vertel me waar je over droomt, je moet verder

Ik, ik zal je gebeden horen, ik zal luisteren naar je stiltes

Het is met het lef of niets, totdat de wereld in mijn handpalm past

Ik schrijf met een muis, ik zit niet eens veilig in mijn vel

Mijn bladeren genezen meer, ik luister naar wat de duivel me influistert

Als ik het beu ben om de boodschap in deze viool te pissen die mij als toilet dient

Het verpest het moreel van de troepen, de atmosfeer kondigt een bloedbad aan

We geven toe aan paniek, woede, het maakt gaten in het karma

Ik ging aan boord van de Titanic in de hoop naar de hemel te klimmen

De storm heeft een satanische lach, en ik zie gelijkbenige driehoeken

Het leven wurgt me, ze hebben de droomfabriek verplaatst

Leidde de woede van de mensen af, gericht op minaretten

Niet meer opstaan, opstaan;

Ché is meer dan een t-shirt

Beide voeten vastgebonden aan het bitumen, het is de beste cheater die wint

De gewoonte om geketend te leven, een ketting blijft een ketting, zelfs in goud

En ook zonder bijten blijft het leven een teefje

Degenen die stierven hebben de leiding genomen, zoek niet naar mijn vuur aan de top van de

bladzijde

Ik ben niet een van degenen die geloven dat zonden wegwassen

Ik ken de prijs van geluk niet, als het kan worden gekocht, hoeveel nullen zet je dan?

Het graf voor de schande, kind, hoeveel hou je van me?

Ik ben geen docent, niet beter dan een ander, ik snap het gewoon

Dat we als kinderen de tijd doodden, nu dromen we ervan hem te bevriezen

Zonder overtollige bagage reis ik licht, spijt is zwaar

We gaan in roedels in de schemering, de maan is de zon van de wolven

We geven de bom de schuld, niet degene die hem heeft gestart

De ondeugd is slapeloosheid, er zijn sporen van beten op de armen van Morpheus

Het spel is gemanipuleerd, ze willen dat ik een demper zet

Allemaal gehypnotiseerd door het scherm, opgeleid door Endemol

Domme vragen zonder antwoorden, weet niet meer welke God aan te roepen

Vraag vooral niet aan de juiste mensen zoals: "Wat heeft het voor zin om te stemmen?"

Toch, tenzij het verdomd ijskoud is in de hel

Ik weet dat het de dwazen zijn die gelijk hebben, ik vertrouw alleen mannen in

woede

De seizoenen sterven, we schijten niet met geld, dus dromen we een keer in de luchtsluis

Steel een beetje liefde, ik lees het evangelie volgens Goldman & Sachs

Vertel me wat je droomt, vertel me, wat je denkt?

Kijk niet terug naar gisteren, de horizon is wijd

Vertel me waar je over droomt, je moet verder

Ik, ik zal je gebeden horen, ik zal luisteren naar je stiltes

Vertel me wat je droomt, wat je denkt?

Vertel me waar je van droomt, de horizon is immens

(Waar droom je over, waar droom je over)

Kijk niet achterom, de horizon is wijd