Stockholms kyss - Lars Winnerbäck

Ingen glittrar som dig Stockholm,

ingen har lockat mig som du

Du var sval n¤r jag kom hit och du ¤r svalare nu

Men jag har k¤nt hur mina steg har fҐtt en gata h¤r att gҐ

I ditt regn fick jag den kraft jag skulle fҐ

Dina sҐnger har jag sjungit, dina dr¶mmar har jag dr¶mt

Min sans har jag f¶rnekat och min hemstad har jag gl¶mt

Jag har lҐtit dig f¶rst¶ra mig, jag har stampat i din takt

men nu m¶ter jag alla ord som jag har sagt

Jag har seglat pҐ ett stormande hav

och tro mig, jag har velat st¤vja vinden

Det ¤r kyligt h¤r i natt,

n¤r Stockholm kysser mig pҐ kinden

Det ¤r som om jag har ljugit n¤r du frҐgar var jag fҐr allting ifrҐn

Jag ¤r slungad upp pҐ bҐlet, om du undrar hur jag mҐr

Jag gҐr ner till… rstaviken och sparkar h¶stl¶v med min son

Gud v¤lsigne hans smҐ f¶tter d¤r dom gҐr

En gҐng k¤nde jag doften av ett varmt och vackert hem

Jag har saknat det, f¶raktat det och saknat det igen

Den v¤rme man ska slҐs av n¤r man lҐser upp sin d¶rr

En vacker dag blir ingenting som f¶rr

Jag har seglat med ett sjunkande skepp

och tro mig, jag har velat st¤vja vinden

Det ¤r kyligt h¤r i natt,

n¤r Stockholm kysser mig pҐ kinden

Alla visioner som har slutat h¤r, all dr¶m som aldrig h¤nt

I ett myller utav v¤gsk¤l har man rest ett monument

f¶r alla idioter som gick vilse i sin tro

f¶r alla strebers utan ro

Jag har seglat pҐ ett stormande hav

och tro mig, jag har velat st¤vja vinden

Det ¤r kyligt h¤r i natt,

n¤r Stockholm kysser mig pҐ kinden

Jag har seglat pҐ ett stormande hav

och tro mig, jag har velat st¤vja vinden

Det ¤r kyligt h¤r i natt,

n¤r Stockholm kysser mig pҐ kinden

Niemand schittert zoals jij Stockholm,

niemand heeft me aangetrokken zoals jij

Je was cool toen ik hier kwam en je bent nu cooler

Maar ik heb gevoeld hoe mijn stappen een straat hier hebben laten gaan

In jouw regen kreeg ik de kracht die ik zou krijgen

Ik heb je liedjes gezongen, ik heb je dromen gedroomd

Ik heb mijn verstand ontkend en ik ben mijn geboorteplaats vergeten

Ik heb je me laten vernietigen, ik heb in jouw tempo gestampt

maar nu ontmoet ik alle woorden die ik heb gezegd

Ik heb op een stormachtige zee gevaren

en geloof me, ik heb de wind willen beteugelen

Het is hier koud vannacht,

wanneer Stockholm me op de wang kust

Het is alsof ik heb gelogen als je vraagt ​​waar ik was voor alles van

Ik word in de buik gegooid, als je je afvraagt ​​hoe ik me voel

Ik ga naar stavrstaviken en schop herfstbladeren met mijn zoon

God zegene zijn kleine voetjes waar ze ook gaan

Ooit rook ik een warm en mooi huis

Ik heb het gemist, veracht het en weer gemist

De verwarming die je uit moet zetten als je je deur ontgrendelt

Een mooie dag zal niet meer zijn zoals voorheen

Ik heb gevaren met een zinkend schip

en geloof me, ik heb de wind willen beteugelen

Het is hier koud vannacht,

wanneer Stockholm me op de wang kust

Alle visioenen die hier zijn geëindigd, alle dromen die nooit zijn uitgekomen

Een monument is opgericht in een menigte van kruispunten

voor alle idioten die verdwaald zijn in hun geloof

voor alle strevers zonder rust

Ik heb op een stormachtige zee gevaren

en geloof me, ik heb de wind willen beteugelen

Het is hier koud vannacht,

wanneer Stockholm me op de wang kust

Ik heb op een stormachtige zee gevaren

en geloof me, ik heb de wind willen beteugelen

Het is hier koud vannacht,

wanneer Stockholm me op de wang kust