Lång väg hem - Lars Winnerbäck

Mrk himmel ver srmland, kvllsbl skymning I bilen,

Vi kare den glmda, gamla E4an mot norr.

Himmeln mrk ver land och grd, den krva kylan packar jorden hrd,

Luften fuktig och strupen torr.

Och vrdshusen are stngda utmed vgen,

Som spkhus frn en svunnen, gammal sgen.

Och hare dansa' man fare lnge sen,

En rostig skylt hnger kvar dare n,

Det are mnsken ver en debygd och det are lng vg hem.

Var are vi nnstans?

Vi mste frga nn, det gare en gammal man ner mot

Vattnet,

Hur tar man sig fram utan den stora vgen?

Han sger: «Skyll dig sjlv, vad ingen vet det are en vlbevarad

Hemlighet,

Och sjlv fastna' jag hare I min ensamhet»

Och hans gon ser s osedda och trtta ut Han sger «vgen har bara en brjan, inget slut»

Och vi stter oss I bilen igen, framt, bara framt min vn Jag har tandvrk ner I roten, och det are lng vg hem

Genom skogar, ver ngar, frbi krar genom natten

Det lyser frn ett ppet vgmotell

Det verkar kusligt, verkar skumt, vi mste ha krt runt

Det are dags att stanna, det are redan kvll

Det stare en man I baren och frgar varifrn vi kom

Han sger «vi serverar bara dem vid sidan om»

Jag sger «vi are vilsna unga mn, p jakt efter lust p flykt frn

Tiden»

Jag fare en kaffe och en fyra jb och det are lng vg hem

Mnsken ver skogarna, mnsken upp ur sjn

Det blser till, vinden viner I varje topp.

Det are lngt till sder, lngt till norr det are lngt t alla hll,

Och det are lngt kvar innan solen gare opp.

Frn ett motell p sltten hrs en sregen sng,

Skuggor av ngra som dansade dare en gng.

Och p den lilla krokiga vgen, are tv skare ute n I bil p vg genom natten, och dom har lng vg

Donkere lucht boven srmland, avondblauwe schemering In de auto,

We rijden de vergeten, oude E4 naar het noorden.

De lucht is donker boven land en gras, de harde kou pakt de aarde hard,

De lucht is vochtig en de keel is droog.

En langs de weg zijn de herbergen gesloten,

Als een spookhuis uit een vervlogen oude legende.

En haasdans 'man fare lang geleden,

Er hangt nog steeds een roestig bord,

Er zijn mensen boven een buitenwijk en het is een lange weg naar huis.

Waar zijn we ergens?

We moeten het nu vragen, zelfs een oude man daar beneden

Het water,

Hoe kom je daar zonder de grote weg?

Hij zegt: "Geef jezelf de schuld, wat niemand weet is een goed bewaard gebleven

Geheim,

En ik zat vast 'Ik haas In mijn eenzaamheid'

En zijn gon ziet er zo ongezien en moe uit Hij zegt "de weg heeft maar één begin, geen einde"

En we stappen weer in de auto, vooruit, gewoon vooruit mijn vriend, ik heb kiespijn in de wortel, en het is een lange weg naar huis

Door bossen, doorgangen, door de nacht

Het schijnt van een open wegmotel

Het lijkt griezelig, het lijkt schaduwrijk, we moeten hebben rondgereden

Het is tijd om te stoppen, het is al avond

Een man staat in de bar en vraagt ​​waar we vandaan komen

Hij zegt "we serveren ze alleen zij aan zij"

Ik zeg "we zijn verloren jonge mannen, op zoek naar het verlangen om te ontsnappen aan"

Tijd "

Ik maak een koffie en een vier jb en het is een lange weg naar huis

Man over de bossen, man uit de zee

De wind waait, de wind waait in elke piek.

Het is ver naar het zuiden, ver naar het noorden, het is ver naar alle richtingen,

En er is nog een lange weg te gaan voordat de zon opkomt.

Een treurig lied klinkt vanuit een motel op de vlakte,

Schaduwen van sommigen die ooit durfden.

En op de kleine bochtige weg zijn er twee mensen daarbuiten in de auto op weg door de nacht, en ze hebben een lange weg te gaan