Vilcieni - Лайма Вайкуле

Tālumā, tālumā, aiziet vilcieni tālumā

Tālumā, tālumā, aiziet vilcieni tālumā

Slīd vilcieni projām kā dienas

Kā ēnas uz perona sienas

Tu paliec šai stacijā viena vien

Es zinu, tu redzi un dzirdi

Šo vientuļo meitenes sirdi

Bet laiks arvien ātrāk un ātrāk skrien

Pa zeltītu līniju sliedes

Vijas tālumā

Tur aizceļo dzeja par mīlu

Sapņu vagonā

Bet meitene skumīgi smaida

Un nākamo vilcienu gaida

Sirds satraukti lūkojas tālumā

Kas zina kad nākamais pienāks

Nekas šajā dzīvē nav vienāds

Ne visi kā pulksteņu strēles iet

Uz perona vientuļi smaidot

Un nākamo vilcienu gaidot

Stāv meitene jauna, jau saule riet

Pa zeltītu līniju sliedes

Vijas tālumā

Tur aizceļo dzeja par mīlu

Sapņu vagonā

Bet daži jau atgriežas arī

Vai rudenī vai pavasarī

Sirds satraukti lūkojas tālumā

In de verte, in de verte, gaan de treinen in de verte

In de verte, in de verte, gaan de treinen in de verte

Treinen glijden weg als dagen

Als schaduwen op de perronmuur

Je wordt alleen gelaten op dit station

Ik weet dat je ziet en hoort

Het hart van dit eenzame meisje

Maar de tijd gaat sneller en sneller

Rails langs de vergulde lijn

Strengen in de verte

Poëzie over liefde vertrekt daar

In de droomauto

Maar het meisje lacht droevig

En de volgende trein wacht

Het hart kijkt opgewonden in de verte

Wie weet wanneer de volgende komt

Niets in dit leven is hetzelfde

Niet iedereen gaat als een klokpijl

Alleen lachend op het perron

En wachten op de volgende trein

Een jong meisje staat, de zon gaat onder

Rails langs de vergulde lijn

Strengen in de verte

Poëzie over liefde vertrekt daar

In de droomauto

Maar sommigen keren ook al terug

Of het nu in de herfst of lente is

Het hart kijkt opgewonden in de verte