Pianists - Лайма Вайкуле

Kad tu spēlē, tad viss mainās, uzzied krāsās pasakainās

Un kā zelta stīgas mirdz

Nesteidzies vēl atvadīties, nenāci tu slavas dzīties

Tu to dari vienkārši no sirds

Aplaudēsim pianistam, viņam tālu vēl līdz Listam

Bet viņš spēlē un tam acis mirdz

Nesteidzieties atvadīties, jo viņš nav nācis slavas dzīties

Viņš to dara vienkārši no sirds

Melnās klavierēs mirdz stīgas

Viņš nav Bahs, viņš ir no Rīgas

Apģērbies kā ģēnijs neatzīts

Galvā cilindrs tam kā torte, rokās apdullinošs forte

Spēlē, spēlē, kamēr pienāk rīts

Mēs brīdi sapņosim nomodā

Un tālāk spēlēsim divatā

Mums šajā dzīvē tik maz ir dots

Bet šī vēl nav mūsu pēdējā nots

Als je speelt, verandert alles, bloeit in fantastische kleuren

En als gouden snaren schijnen

Haast je niet om afscheid te nemen, kom niet tot glorie

Je doet het gewoon vanuit het hart

Laten we de pianist applaudisseren, hij is verre van List

Maar hij speelt en zijn ogen stralen

Haast je niet om afscheid te nemen, want hij is niet tot glorie gekomen

Hij doet het gewoon vanuit het hart

De snaren gloeien op de zwarte piano

Hij is geen Bach, hij komt uit Riga

Verkleed als een niet-herkend genie

Een cilinder in het hoofd als een taart, een prachtige forte in de handen

Spelen, spelen tot morgen

We zullen even dromen

En laten we dan in paren spelen

We krijgen zo weinig in dit leven

Maar dit is niet onze laatste opmerking