Скрипач на крыше - Лайма Вайкуле

Кто-то нам дарит талант мы его не ценим

Ах, как играл музыкант на подлунной сцене

Звал своей скрипкою он в мир святой и чистый,

Но был в гитариста город наш влюблен

Скрипач на крыше грустный мой скрипач

Скрипач на крыше вспомни обо мне

Скрипач на крыше струн печальный плач

Я снова слышу в каждом сне

Был ни тщеславен, ни горд — был он виртуозен,

Но усмехнулся народ слишком уж серьезен

Так он от нас далеко на высокой крыше

Мы почти не слышим музыки его

Время судья и палач нас казнило стоя

Город покинул скрипач стал невесел город

Где-то играл гитарист, а во тьме тревожной

Вдаль по бездорожью уходил артист

Скрипач на крыше грустный мой скрипач

Скрипач на крыше вспомни обо мне

Скрипач на крыше струн печальный плач

Я снова слышу в каждом сне

Скрипач на крыше грустный мой скрипач

Скрипач на крыше вспомни обо мне

Скрипач на крыше струн печальный плач

Я снова слышу в каждом сне

Iemand geeft ons talent, wij waarderen het niet

Ah, hoe de muzikant speelde op het ondermaanse podium

Hij riep met zijn viool naar de heilige en zuivere wereld,

Maar onze stad was verliefd op de gitarist

Fiddler op het dak, mijn trieste violist

Fiddler op het dak onthoud mij

Violist op het dak van de snaren droevige kreet

Ik hoor weer in elke droom

Hij was niet ijdel of trots - hij was een virtuoos,

Maar de mensen lachten te serieus

Dus hij is ver van ons op een hoog dak

We horen nauwelijks zijn muziek

Tijdrechter en beul executeerden ons staand

De violist verliet de stad, de stad werd verdrietig

Ergens speelde een gitarist, en in de duisternis een verontrustend

De artiest ging off-road in de verte

Fiddler op het dak, mijn trieste violist

Fiddler op het dak onthoud mij

Violist op het dak van de snaren droevige kreet

Ik hoor weer in elke droom

Fiddler op het dak, mijn trieste violist

Fiddler op het dak onthoud mij

Violist op het dak van de snaren droevige kreet

Ik hoor weer in elke droom