Ночуя над головой - Кукрыниксы

Ночуя над головой, звезда снова и снова

Хотела стать молодой, в моих глазах, ей знакомых.

О ней я стал говорить, наверно, неверно

И в комнате стало моей жарко мгновенно.

Ты разогрела для меня в сердцах такие звезды,

Что потушить нельзя, бессильны даже слезы.

Так сделай так, звезда, чтоб все не так серьезно,

Чтоб все остыли от меня.

Играя сам над собой, втащил в игру эту многих,

Нес свет над своей головой, мечтая греть одиноких.

Я делал каждый свой шаг, наверно, неверно,

Не мог я быстро устать, с чего ж мне так скверно?

Ты разогрела для меня в сердцах такие звезды,

Что потушить нельзя, бессильны даже слезы.

Так сделай так, звезда, чтоб все не так серьезно,

Чтоб все остыли от меня

Все в жизни моей позади, иду, на туман опираясь,

Никто на меня не глядит, и я ни кого не желаю.

Так было и будет всегда, я знаю, наверно,

Но что ж ты смотришь, звезда, я был откровенным.

Ты разогрела для меня в сердцах такие звезды,

Что потушить нельзя, бессильны даже слезы.

Так сделай так, звезда, чтоб все не так серьезно,

Чтоб все остыли от меня…

Boven je hoofd slapen, de ster keer op keer

Ze wilde jong worden, in mijn ogen, die ze kende.

Ik begon over haar te praten, waarschijnlijk verkeerd

En in mijn kamer werd het meteen warm.

Je verwarmde zulke sterren in mijn hart,

Wat niet kan worden gedoofd, zelfs tranen zijn machteloos.

Dus doe het, ster, zodat alles niet zo serieus is,

Zodat iedereen bij mij afkoelt.

Op zichzelf spelend, sleepte hij velen mee in dit spel,

Hij droeg het licht boven zijn hoofd, dromend van het verwarmen van de eenzamen.

Ik nam elke stap, waarschijnlijk verkeerd,

Ik kon niet snel moe worden, waarom voel ik me zo slecht?

Je verwarmde zulke sterren in mijn hart,

Wat niet kan worden gedoofd, zelfs tranen zijn machteloos.

Dus doe het, ster, zodat alles niet zo serieus is,

Zodat iedereen van mij afkoelt

Alles in mijn leven ligt achter me, ik loop, leunend op de mist,

Niemand kijkt naar me, en ik wil niemand.

Dus het was en zal altijd zo zijn, ik weet het, waarschijnlijk

Maar waar kijk je naar, ster, ik was eerlijk.

Je verwarmde zulke sterren in mijn hart,

Wat niet kan worden gedoofd, zelfs tranen zijn machteloos.

Dus doe het, ster, zodat alles niet zo serieus is,

Zodat iedereen van mij afkoelt...