Мой новый мир - Кукрыниксы

Шел человек, оклеветав крылья свои.

Делаю, погибаю.

А в этот мир с другой стороны гнал ветер крики души.

Я тебя не понимаю.

Шел серый снег, таял в руках.

Звезды мои

В небе от меня скрывая.

Я же узнал, что где-то внутри меня

Есть даль, даль, даль…

И застыли в окнах,

Люди таяли не дыша.

Какая новость,

Наконец-то ко мне пришла душа!

Мой новый мир остановил безумный бег сонных лиц.

Я и сам остановился.

И стало мне не так-то легко понять: куда делать шаг?

Перелистывать страницы.

Шел серый снег, таял в руках.

Звезды мои

В небе от меня скрывая.

Я же узнал, что где-то внутри меня

Есть даль.

И застыли в окнах,

Люди таяли не дыша.

Какая новость,

Наконец-то ко мне пришла душа!

Een man liep, zijn vleugels belasterend.

Ik wel, ik sterf.

En in deze wereld, van de andere kant, dreef de wind de kreten van de ziel.

Ik begrijp je niet.

Grijze sneeuw viel, smolt in je handen.

De sterren zijn van mij

Verborgen voor mij in de lucht.

Ik ontdekte dat ergens in mij

Er is een afstand, een afstand, een afstand...

En bevroor in de ramen,

Mensen smolten zonder adem te halen.

Welk nieuws,

Eindelijk is mijn ziel tot mij gekomen!

Mijn nieuwe wereld stopte de gekke run van slaperige gezichten.

Ik ben zelf gestopt.

En het werd voor mij niet zo gemakkelijk om te begrijpen: waar moet ik een stap zetten?

Pagina's omslaan.

Grijze sneeuw viel, smolt in je handen.

De sterren zijn van mij

Verborgen voor mij in de lucht.

Ik ontdekte dat ergens in mij

Er is een afstand.

En bevroor in de ramen,

Mensen smolten zonder adem te halen.

Welk nieuws,

Eindelijk is mijn ziel tot mij gekomen!