Долгой дорогой - Кукрыниксы

Долгой, долгою дорогой

Шел, не боясь ни черта, ни Бога.

Шел, под маской скрыв тревогу,

По пыльной траве, по сухому песку.

Шел и нес все свое в кармане:

Спички, нож, кошелек с деньгами,

Которых хватило бы только на камень

И мыла кусок, и веревку к нему.

А вокруг безумно ярко светит солнце,

И раскинулась лугами без начала, без конца

Та земля, куда уходит, чтоб вернуться,

Утром чистая роса.

Прикоснувшись к огню покоя,

Понемногу растаял лед,

Растворился на летнем зное,

И боль утихнет, и обида пройдет.

Много ли ты потерял, не знаешь,

Много ли ты нашел?

— Да нет.

Верь и живи, верь и угадаешь,

Когда впереди покажется свет.

А вокруг безумно ярко светит солнце,

И раскинулась лугами без начала, без конца

Та земля, куда уходит, чтоб вернуться,

Утром чистая роса.

Lange, lange weg

Hij liep zonder angst voor de duivel of God.

Hij liep, zijn angst verbergend onder een masker,

Op stoffig gras, op droog zand.

Hij liep en droeg alles in zijn zak:

Lucifers, mes, portemonnee met geld,

Wat alleen genoeg zou zijn voor een steen

En waste een stuk en een touw eraan.

En rondom schijnt de zon waanzinnig helder,

En verspreid over de weilanden zonder begin, zonder einde

Het land waar hij heen gaat om terug te keren,

Heldere dauw in de ochtend.

Het aanraken van het vuur van de vrede,

Beetje bij beetje smolt het ijs

Opgelost in de zomerhitte,

En de pijn zal afnemen, en de wrok zal voorbijgaan.

Hoeveel heb je verloren, je weet het niet

Veel gevonden?

- Welnee.

Geloof en leef, geloof en raad

Als er licht in het verschiet ligt.

En rondom schijnt de zon waanzinnig helder,

En verspreid over de weilanden zonder begin, zonder einde

Het land waar hij heen gaat om terug te keren,

Heldere dauw in de ochtend.