Водяной - Король и Шут

В лесном пруду вода играла в солнечных лучах,

С охоты шел Капитон, бобра нес на плечах.

Знойной порой, дорогой лесной, домой брел устало,

У пруда, как всегда, он встал — рожу мыть стал!

Освежает иногда

В зной холодная вода.

Чтобы не стряслась беда,

Эй, мужик, не лезь туда!

Но сильно искажала отражение вода,

Какой урод, вот это да, в пиявках вся борода!

Вот ерунда, четыре ведра, как будто браги выпил!

Постарел, подурнел, оброс, паршивый, как пес!

Освежает иногда

В зной холодная вода.

Чтобы не стряслась беда,

Эй, мужик, не лезь туда!

Вскоре очень злой вылез водяной:

Ты что, лопух, совсем, мужик, опух?

Я в своем пруду таких не потерплю,

Еще увижу — сразу утоплю!

Я прошу владыку пруда, извинить меня!

Просто, видя вас, думал, это — я!

In de bosvijver speelde het water in de zonnestralen,

Kapiton liep weg van de jacht en droeg een bever op zijn schouders.

Zwoele tijden, lief bos, vermoeid naar huis gezworven,

Bij de vijver stond hij, zoals altijd, op - hij begon zijn gezicht te wassen!

Soms verfrissend

Koud water in de hitte.

Om problemen te voorkomen,

Hé man, ga daar niet naar binnen!

Maar het water vervormde de reflectie sterk,

Wat een freak, wauw, de hele baard staat in bloedzuigers!

Dat is onzin, vier emmers, alsof hij puree dronk!

Oud, lelijk geworden, overwoekerd, waardeloos als een hond!

Soms verfrissend

Koud water in de hitte.

Om problemen te voorkomen,

Hé man, ga daar niet naar binnen!

Al snel kwam er een zeer boze meerman naar buiten:

Ben je een klis, helemaal, man, gezwollen?

Ik tolereer zulke mensen niet in mijn vijver,

Ik zal het weer zien - ik zal het meteen verdrinken!

Ik vraag de heer van de vijver om me te excuseren!

Net toen ik je zag, dacht ik dat ik het was!