Тень 6. Фред - Король и Шут

Чистил Фред колодец свой,

И под мутною водой

В платье девичьем скелет

Обнаружил Фред.

И зачем-то, вот вопрос,

В дом к себе его отнёс.

Утром беды начались —

Ноги отнялись.

Бедный Фред от горя

Помешался вскоре,

Стал свою находку

Называть судьбою.

— Быть хочу всегда с тобой!

Представлять тебя живой,

Неземную красоту

Вижу пред собой я, как в бреду.

Помер с голоду бы Фред,

Если б не его сосед,

Приносить ему еду

Посылал жену.

А жена и говорит;

— «Пред скелетом Фред сидит,

С ним общается, дурной,

Будто он живой.

А потом и вовсе

Спрятал эти кости,

Чтоб я не глядела,

Вот такое дело!"

— Живы будем, не помрём,

Славно смотримся вдвоём

Неземную красоту

Вижу пред собой я, как в бреду.

От любви безумной,

Каждой ночью лунной

Мёртвая вставала,

Плотью обрастала.

— Быть хочу всегда с тобой!

Представлять тебя живой,

Верь мне, верь мне, верь мне, верь!

Стоит твоя жизнь моих потерь!

Fred maakte zijn put schoon,

En onder modderig water

Skelet in een meisjesjurk

Gevonden door Fred.

En waarom, dat is de vraag

Hij nam hem mee naar zijn huis.

De problemen begonnen in de ochtend

De benen waren weg.

Arme Fred van verdriet

Snel gek geworden

Werd jouw vondst

Bel het lot.

- Ik wil altijd bij je zijn!

stel je voor dat je leeft

onaardse schoonheid

Ik zie voor me, alsof ik uitzinnig ben.

Fred zou van de honger zijn omgekomen,

Als het niet voor zijn naaste is,

Breng hem eten

Hij stuurde zijn vrouw.

En de vrouw zegt;

- "Voor het skelet zit Fred,

Hij communiceert met hem, dom,

Het is alsof hij leeft.

En dan helemaal

Verborg deze botten

Zodat ik niet kijk

Dat is het hem juist!"

- We zullen leven, we zullen niet sterven,

We zien er goed uit samen

onaardse schoonheid

Ik zie voor me, alsof ik uitzinnig ben.

Van gekke liefde

Elke maanverlichte nacht

De dode roos

Overwoekerd met vlees.

- Ik wil altijd bij je zijn!

stel je voor dat je leeft

Vertrouw me, vertrouw me, vertrouw me, vertrouw!

Jouw leven is mijn verlies waard!