Тень 4. В Париж – домой - Король и Шут

Себе шепну:

«Признайтесь, граф,

В том, что ваш друг

В ту ночь был прав.

Когда вдыхая

Табачный дым

Сказал, что знал

Вас, граф, другим».

Право, друг мой, что тут скажешь,

Правды я от вас не утаю,

Всё как-то странно…

Сердцу, друг мой, не прикажешь

Сам себя порой не узнаю,

Я не узнаю.

Снова волки воют на луну

В возвращенье верю, как в мечту.

Опять в шатёр

Глядит луна

Налейте, друг,

Ещё вина.

Даст Бог, удастся

В чужих краях

Нам, друг, не пасть

В лихих боях.

Моё сердце накопило

Сотни признаков, что я люблю

Девушку эту…

Всё, что между нами было,

И у бездны вспомню на краю

Я не шучу.

Снова волки воют на луну

В возвращенье верю, как в мечту.

Я топлю тоску свою в вине

В этой ссылке на чужой войне.

Прорвёмся, прорвёмся, прорвёмся,

Мой друг с тобой,

Вернёмся, вернёмся, вернёмся,

В Париж домой.

Ik fluister tegen mezelf:

"Beken, tel,

dat je vriend

Die avond had hij gelijk.

Bij het inademen

Tabaksrook

Zei dat hij het wist

Jij, graaf, aan anderen."

Juist, mijn vriend, wat kan ik zeggen,

Ik zal de waarheid niet voor je verbergen,

Het is allemaal een beetje raar...

Mijn hart, mijn vriend, je kunt niet bevelen

Soms herken ik mezelf niet

Ik weet het niet.

Opnieuw huilen de wolven naar de maan

Ik geloof in de terugkeer, als in een droom.

Weer in de tent

De maan kijkt

Giet het, vriend

Meer wijn.

Als God het wil, zal het

In het buitenland

Wij, vriend, vallen niet

In onstuimige gevechten.

Mijn hart heeft zich verzameld

Honderden tekens waar ik van hou

Dit meisje…

Alles wat tussen ons was

En bij de afgrond zal ik me aan de rand herinneren

Ik maak geen grapje.

Opnieuw huilen de wolven naar de maan

Ik geloof in de terugkeer, als in een droom.

Ik verdrink mijn verlangen in wijn

In deze link naar de oorlog van iemand anders.

Doorbreken, doorbreken, doorbreken

Mijn vriend is bij jou

We komen terug, we komen terug, we komen terug

Naar huis in Parijs.