Тайна хозяйки старинных часов - Король и Шут

Деревня укрылась средь жутких лесов,

Туда совершенно случайно попал

Один покупатель старинных часов,

Он их для музея повсюду искал.

Не мог он не удивиться

Хозяйке старого особняка,

Красивая с виду девица,

Откуда в этой глуши она?!

Висели над камином старинные часы,

И стрелки замерли на них сто с лишним лет назад.

Девица не спускала с них свой очень странный взгляд,

Они давно стоят.

Но нет, неподкупна хозяйка была –

Часы отказалась она продавать.

И на ночь оставила гостя она,

Свою предложила мужчине кровать.

Но только она заснула,

Тихонько дверь притворив за собой,

В гостиную прошмыгнула

Фигура гостя во тьме ночной.

Висели над камином старинные часы

И стрелки замерли на них сто с лишним лет назад

И гость не отрывал от них свой любопытный взгляд

Они давно стоят.

Не сразу он в них неисправность нашел,

Лишь колокол в старых часах зазвонил –

Обратно он в спальню хозяйки пошел:

Мол, древнюю вещь ото сна пробудил!

В ответ она захрипела,

Был дикий ужас в ее глазах.

Часы звенели – она старела,

Пока не превратилась в прах.

Висели над камином старинные часы,

И стрелки замерли на них сто с лишним лет назад.

Девица не спускала с них свой очень странный взгляд,

Они давно стоят.

Het dorp zocht zijn toevlucht tussen de verschrikkelijke bossen,

Kwam er vrij per ongeluk.

Een koper van vintage horloges,

Hij zocht ze overal voor het museum.

Hij kon het niet helpen verrast te zijn.

De eigenaar van het oude herenhuis,

Mooi uitziend meisje

Waar in deze wildernis is ze?!

Een oude klok hing boven de open haard,

En de pijlen bevroor meer dan honderd jaar geleden op hen.

Het meisje wendde haar heel vreemde blik niet van hen af,

Ze staan ​​al een hele tijd.

Maar nee, de gastvrouw was onvergankelijk -

Ze weigerde het horloge te verkopen.

En ze liet een gast achter voor de nacht,

Ze bood haar bed aan de man aan.

Maar zodra ze in slaap viel

Sluit zachtjes de deur achter je,

Glipte de woonkamer in

De figuur van een gast in de duisternis van de nacht.

Een oude klok hing boven de open haard

En de pijlen bevroor op hen meer dan honderd jaar geleden

En de gast scheurde zijn nieuwsgierige blik niet van hen af

Ze staan ​​al een hele tijd.

Hij vond niet meteen een fout in hen,

Alleen de bel in de oude klok ging -

Hij ging terug naar de slaapkamer van de meesteres:

Zoals, een oud ding ontwaakt uit de slaap!

Ze kreunde als antwoord.

Er was een wilde afschuw in haar ogen.

De klok ging - ze werd oud,

Tot het stof wordt.

Een oude klok hing boven de open haard,

En de pijlen bevroor meer dan honderd jaar geleden op hen.

Het meisje wendde haar heel vreemde blik niet van hen af,

Ze staan ​​al een hele tijd.