Собрание - Король и Шут

Собралися у дуба

Старинные друзья.

Гремит в лесу посуда,

Готовится стряпня.

Уже накрыт огромный стол,

Зажарен чудный поросенок.

И славный тролль несет

Добротного пивца бочонок.

С древних лет, как повелось,

Друзья встречаются раз в год.

Ох, сколько их здесь собралось!

Гуляет сказочный народ.

Король сидит напротив лесника,

Лесник — по правое плечо шута.

А рядом гномы не скучают —

Про горы песни напевают.

Истории расскажут вам,

Каждый, кто пришел сюда.

Таков закон собрания,

И воля Князя такова!

Здесь не найдется дурака,

Кто не нальет себе пивка!

И, кружками гремя,

Напьются старые друзья.

И, опершись на златую трость,

В обличье всей нечистой силы,

Стоит Никто и Никакой,

Стоит Российский Князь-колдун Василий

Закрылась книга у меня

И лес пропал куда-то.

Но слышу, как шумит листва,

И как поют старинные друзья…

Verzameld bij de eik

Oude vrienden.

Gerechten rammelen in het bos,

Er wordt gekookt.

Er is al een grote tafel gedekt,

Een heerlijk varken geroosterd.

En de glorieuze trol draagt

Goed biervat.

Van oudsher, zoals gewoonlijk,

Vrienden ontmoeten elkaar één keer per jaar.

O, hoeveel van hen hebben zich hier verzameld!

Er lopen feeënmensen.

De koning zit tegenover de boswachter,

De boswachter zit op de rechterschouder van de nar.

En in de buurt vervelen de kabouters zich niet -

Ze zingen liedjes over de bergen.

De verhalen zullen het je vertellen

Iedereen die hier kwam.

Dit is de wet van de vergadering

En dat is de wil van de prins!

Er is geen dwaas hier

Wie schenkt zichzelf geen biertje in!

En ratelende cirkels,

Oude vrienden worden dronken.

En, leunend op een gouden stok,

Onder het mom van alle boze geesten,

Er is niemand en niemand,

De Russische prins-tovenaar Vasily waard

Mijn boek is gesloten

En het bos is ergens verdwenen.

Maar ik hoor het gebladerte ritselen,

En hoe oude vrienden zingen...