Песенка пьяного деда - Король и Шут

Нынче я опять проснулся у собачьей конуры,

И опять меня старуха не пустила на порог.

От обиды я чуть было, как собака, не завыл,

Кто б меня опохмелил и встать на ноги помог?

Нет уваженья к старику,

Вроде седая голова, да.

На черта завел себе жену?

Э-хе-хей.

Она всегда старухою была!

Собака морду положила на обгрызаную кость,

Посиделки с дедом старым не нужны ей здесь и даром!

Не приятель ей, как видно, пьяный бородатый гость,

От которого, к тому же, жутко веет перегаром!

Ты уж, собачка, не брани,

Я бы не стал тебе мешать,

Мне просто некуда идти,

К тому же очень трудно встать!

Vandaag werd ik weer wakker in het hondenhok,

En weer liet de oude vrouw me niet op de drempel.

Van wrok huilde ik bijna als een hond,

Wie zou me dronken maken en me helpen weer op de been te komen?

Geen respect voor de oude man

Als een grijze kop, ja.

Waarom heb je in godsnaam een ​​vrouw genomen?

E-he-hey.

Ze is altijd al oud geweest!

De hond legde zijn snuit op een afgekauwd bot,

Ze heeft hier geen bijeenkomsten met haar oude grootvader nodig en voor niets!

Niet haar vriend, blijkbaar, een dronken gast met een baard,

Waar het bovendien vreselijk naar dampen ruikt!

Jij, hondje, scheld niet,

ik zou je niet lastig vallen

Ik kan gewoon nergens heen

Bovendien is het erg moeilijk om op te staan!