Мёртвый жених - Король и Шут

В стародавние годы жили-были в одной деревне два молодых парня;

жили они дружно,

вместе по бабам ходили, друг друга за родного брата почитали.

Сделали они между

собой такой уговор: кто из них станет вперед жениться, тому звать своего

товарища

на свадьбу;

жив ли он будет, помрет ли — все равно.

Через год после этого

заболел

один молодец и помер;

а спустя несколько месяцев задумал его товарищ жениться.

Собрался со всеми родственниками и поехал за невестою.

Случилось им ехать мимо

кладбища;

вспомнил жених своего приятеля, вспомнил старый уговор и велел

остановить лошадей.

«Я, — говорит, — пойду к своему товарищу на могилу, попрошу его к себе на

свадьбу

погулять;

он был мне верный друг!»

Пошел на могилу и стал звать:

«Любезный товарищ!

Прошу тебя на свадьбу ко мне».

Вдруг могила растворилась, покойник встал и вымолвил:

«Спасибо тебе, брат, что исполнил свое обещание!

На радостях взойди ко мне;

выпьем с тобой по стакану сладкого вина».

«Зашел бы, да поезд стоит, народ дожидается».

Покойник отвечает:

«Эх, брат, стакан ведь недолго выпить, ты ж знаешь».

Жених спустился в могилу;

покойник налил ему чашу вина, он выпил — и прошло

целые

сто лет.

«Пей, милый, еще чашу!»

Выпил другую — прошло двести лет.

«Ну, дружище, выпей и третью да ступай с богом, играй свою свадьбу!»

Выпил третью чашу — прошло триста лет.

Покойник простился с своим товарищем;

гроб закрылся, могила заровнялась.

Жених смотрит: где было кладбище, там стала

пустошь;

нет ни дороги, ни сродников, ни лошадей, везде проросла крапива да

высокая трава.

Побежал в деревню — и деревня уж не та;

дома иные, люди все

незнакомые.

Пошел к священнику — и священник не тот;

рассказал ему, как и что

было.

Священник начал по книгам справляться и нашел, что триста лет назад

был такой случай: в день свадьбы отправился жених на кладбище и пропал, а

невеста его вышла потом замуж за другого.

In de oudheid woonden er twee jonge jongens in hetzelfde dorp;

ze woonden samen

samen gingen ze naar de vrouwen, ze vereerden elkaar om hun eigen broer.

Ze deden tussen

is zo'n overeenkomst: wie van hen van tevoren zal trouwen, hij zal de zijne noemen

kameraad

voor een bruiloft;

Of hij leeft of sterft is allemaal hetzelfde.

Een jaar daarna

werd ziek

een goed gedaan en stierf;

en een paar maanden later besloot zijn vriend te trouwen.

Verzameld met alle familieleden en ging voor de bruid.

Ze gingen toevallig voorbij

begraafplaatsen;

herinnerde zich de bruidegom van zijn vriend, herinnerde zich de oude overeenkomst en bestelde

stop de paarden.

"Ik", zegt hij, "ik zal naar mijn kameraad in het graf gaan, ik zal hem vragen om naar mijn...

bruiloft

Gaan wandelen;

hij was mijn echte vriend!"

Ik ging naar het graf en begon te roepen:

"Beste kameraad!

Ik vraag je om naar mijn bruiloft te komen."

Plots loste het graf op, de dode stond op en zei:

'Dank je, broeder, voor het nakomen van je belofte!

Kom in vreugde naar me toe;

Laten we een glas zoete wijn met je drinken."

"Ik zou binnenkomen, maar de trein staat, mensen wachten."

De dode antwoordt:

"O, broeder, het zal niet lang duren om een ​​glas te drinken, weet je."

De bruidegom ging naar het graf;

de dode man schonk hem een ​​beker wijn in, hij dronk het - en het ging voorbij

geheel

honderd jaar.

"Drink, schat, nog een beker!"

Ik dronk er nog een - tweehonderd jaar zijn verstreken.

"Nou, vriend, drink wat en ga voor de derde keer met God, speel je bruiloft!"

Ik dronk de derde beker - driehonderd jaar zijn verstreken.

De dode nam afscheid van zijn kameraad;

de kist werd gesloten, het graf werd genivelleerd.

De bruidegom kijkt: waar een begraafplaats was, daar werd ze

woestenij;

er is geen weg, geen familie, geen paarden, overal brandnetels, ja

hoog gras.

Ik rende naar het dorp - en het dorp is niet hetzelfde;

verschillende huizen, alle mensen

onbekend.

Ik ging naar de priester - en de priester is niet dezelfde;

vertelde hem hoe en wat

Het was.

De priester begon boeken te raadplegen en ontdekte dat driehonderd jaar geleden

er was zo'n geval: op de dag van de bruiloft ging de bruidegom naar de begraafplaats en verdween, en

zijn verloofde trouwde later met een ander.